W lesie

1. Zgubiłem się

Zgubiłem się w lesie.

Tylko nie w tym liściastym.

Poczułem oczekiwań cień.

Chciałem się tylko kryć.

Nie wierzyłem sam w siebie.

Dzisiaj jest inaczej.

Dzisiaj już więcej wiem.

Przejmuję się ściętym pniem.

Przecież był ode mnie starszy kilka razy.

A tak łatwo spadło to drzewo.

Widzę dużo liści szarych.

Nic barwnego.

Tak łatwo spadły.

Wystarczył wiatr.

Patrzę jak ocalały.

Jakbym patrzył na świata skraj.

Jakby nic już dalej nie było.

Tylko przepaść.

Wokół wszystko zastygło.

Jakby był to zatrzymany seans.

Jakby czas nie istniał.

Przestał już uciekać.

Jakbym w pustce stał.

Jakbym wylosował kilka złych kart.

Trzeba nimi grać.

A ta gra bywa trudną.

Możesz tak boleśnie spaść.

Albo życie tchnąć.

Chociaż zauważą to pierwsze.

Bo dzisiaj ból tak cieszy.

Jakby mieli udusić z ostatnim tchem.

Nie chcą już własnego życia przeżyć.

Wolą cudze obserwować.

Jakby było ciekawsze.

Bo widzą siebie w tych snach.

Chociaż nawet nie pada ich cień.