W lesie

17. Mapa lasu

Ty się mnie pytasz, gdzie jest mapa lasu.

Tylko że po nim idzie się na oślep.

Pomimo tych głośnych burz.

Boję się, co zobaczę w tle.

Gdy w końcu się odwrócę.

Czy przejdą mnie ciarki?

Nim usłyszę straszny dźwięk.

Czy będę potem jak wampir?

Chociaż ten film o nich był taki słaby.

Najpewniej za upadek rozpalę znicz.

Ktoś mi znów napisze, że zgubiłem rytm.

A mi tylko zależało na tych emocjach.

Tylko dla nich piszę.

Już nie muszę żadnego poety znać.

I tak zakładamy inną tkaninę.

Ja już patrzę tylko na sztukę.

Reszta mnie nie obchodzi.

I tak nienawidzę tych zdjęć.

Żyję tylko dla pięknych chwil.

Mówią mi tylko o pieniądzach.

Nie chciałbym już na nie patrzeć.

Tak jak nie widzieć szarych barw.

Chociaż smutku się nie wstydź.

Szukają współczucia.

Potem okazuje się, że smutek był kłamstwem.

Chcę już widzieć tylko raj.

A jestem wśród drzew.