4.Bölüm

1.4K 68 3
                                    

iyi okumalar :)

Yazar Anlatımı   (yani beeen😉cool girl)

Efnan, yarı baygın bir şekilde adamın kucağındaydı, ağlayışları iç çekişlere dönmüştü,adamın kirli sakaları vardı çünkü anlına batan sivri şeylerden anlıya biliyordu adamın kucağında iyice küçüldü ve başını hafifçe kaldırdı fakat adamı kızı içine sokmak istercesine göğsüne daha çok bastırdı.

Efnan en sonunda pencereden havaya bakmak istedi ve kısaca göz gezdirdi,hava hafiften kararmıştı  içinden "Demeki hala gece olmamış."Dedi ve kendini uykuya teslim etti.  Adam kızın uyuduğunu ve ona daha çok sokulduğunu görünce rahatladı ve kızın,düzenli nefes alışverişinde derin bir uykuya daldığın anladı.Yolculuk 3 saat sürmüştü ve hava kararmış ve efnanın dinlenmesi için onu kendi odasına götürdü ve yavaşça kızı yatağına bıraktı,bir süre onun izledi ve içinden."Bebek gibi uyuyor ."Dedi ve kısık sesle güldü,daha sonra onun yanından ayrılarak kendi işlerine döndü.

Efnan gözlerini açtığında yine aynı kokuyu aldı ama bu sefer daha yoğundu etrafına baktığında ise ona bakan bir çift göz ve elinde içkiisini yudumlayarak bir adam beklemiyordu,sanki onun nasıl bir tepki vereceğini bekliyor gibi,Efnan'nın birden kafasında anılar canlandı ve bi hışımla yataktan doğrulup kapıya doğru koşmaya başladı kapının kulpunu indirdi fakat açılmadı oda daha sert çekti ve yine aynı sonuçla karşılaştı ve kapıyı yumrukladı ve bağırmaya başladı.

"İmdaaatt yardım edin."

"Kurtarın beni burdan tanımadıdığım bir adamlayım."

"Nolur yardım edin."Deyip kapını yanına çöktü ve dizlerini kendine çekti,ağlamaya başladı.

Adım sesleri duydu yaklaşan adım sesleriyle daha çok ağladı ve buğulu gözleriyle kafasını kaldırdı karşısındaki adam 1.90 boylarında hafif uzun ve dalgalı ve siyah saçları vardı,beyaz teni,hafif iri ve kapalı gri gözleri dikkat çekiciydi keskin bir  yüz hatına sahip ve beyaz bir gömlek giymişti kollarını içe doğru kıvırmış ve damarlı elleri ortadaydı,dolgun pembesi dudaklara sahipti, yanına yaklaştı kız daha çok duvara sindi fakat adam onu yukarı kaldırdı ve yine kalın sesi doldu genç kızın kulaklarına.

"Güzelim ağlama artık."

"Sen de kimsin,bırak beni imdat."

"Nolur yardım edin."

"Boşuna kendini yorma kimse sana yardım edemez."dedi ve kızı kucağına aldı.Efnan ise adama yumruklar savuşturmaya başlamıştı,fakat adam çokta etkilenmiyordu kız ise kriz geçirmek üzereydi nefes alamadığını hisseti yumruk vurmayı bıraktı,bunu gören adam kızı  yatağına yatırdı çekmecesinde bulunan sakinleştiriciyi vurdu hemen kızın koluna. Efnan ise kısık sesle.

"Bırak beni korkuyorum lütfen."Demişti

" Bebeğim bunları dinlendiğinde konuşalım."

"Beni bırak nolur."Demişti son kez

"Seni bırakmam için bir sebep yokken niye bırakayım?"

"Güzelim hadi kapat gözlerini uyandığında kendini daha iyi hissedeceksin."

Demişti sanki Efnan bunu bekliyor gibi hemen gözlerini bu yabancı adamın yanında kapattı.

Adam kızın ondan korkmasına içten içe sinirlenmiş fakat bunun nedeni ise biliyordu,Efnan'a baktı anlına ve ağlamaktan şişmiş gözlerine öpücük kondurdu bebeğine durumu nasıl anlatabileceğini düşünde ve son kez kızıl saçlarını öpüp geri çekildi.

Beynim galiba gitti. Uykum var ve uyucam

Yazım hataları olabilirke kusura bakmayın

Kılavyem biraz bozuk gardaşlar.

İtalyan RüyasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin