İtalyan Rüyası

5.Bölüm

iyi okumalar :)

Gözlerimi açtığımda hava kararmıştı bile,uyumama rağmen kendimi yorgun hissediyordum,komidinin üstündeki saat dikkatimi çekti dikkatli bakınca saatin 5:19 geçtiğini gördüm,birden birinin nefes sesini duydum ve arkamı döndüm tam bağıracaktimki  dünkü adamın olduğunu gördüm derin bir uykuya daldığını için kaçmam için bi fırsat olabilir diyip tam kalkacaksın kollarımda bi uyuşmazlık hissetim ve adama dik dik baktım.
"Yüzümü beğendiysen her gün bakabilirsin." Dedi gülümseyerek.

"Bakın sizi tanımıyorum bile lütfen bırakın beni."

"Hayır." Dedi kısa ve net bir şekilde.

Tam yine bağıracaken elini ağzımın üstüne koydu bu sefer kaçmak için harekete ettiğimde ise beni altına aldı ve ellerimi başımın üstüne sabitledi.
"Seni asla bırakmayacağım bunu anla."Dedi gözlerimi bakmaya devam etti.

"Lütfen bırak beni korkuyorum."Dedim ve gözümden yaşlar süzülmeye başladı tek eliyle göz yaşlarımı silerken

"Benden korkma küçüğüm."Dedi ama gözyaşlarım durmadı. Bunu üstüne beni kucağına aldı ve  ve saçımı öpüp okşamaya başladı.
"Bunları sonra konuşuruz biraz uyu hem kollarında hareket ettiremiyorsun."dedi ve ben uykuya daldım.

Sabah saat 10:00

Düzenli kalp atış sesleiyle uyandım Başımı çevirdiğimde ise aynı pozisyonda yattığımızı farkettim.

"Pişt pişt hey uyansan sana diyordum."

"Günaydın güzelim."Deyip beni bıraktı."

"Kolun nasıl hareket etirebiliyormusun."

"Hala ağrıyor ve hareket ettiriyorum."

"Sana yardımcı olmamı istermisin."

"Hayır istemiyorum ben kalkabilirim."Deyip kalktım ama aynı hızla beni kucağına alması bir olmuştu hala ondan çok korkuyordum.

Beni banyoya getirdi önce elimi sonra işe yüzümü nazikçe silip kuruladı kollarıma bakacak diye korkmuştum ama bakmadı.

Tam saçlarıma dokunacak ti ki bişey yapacak sanıp geri çekildim fakat o beni tuttu ve kucağına aldı ve beni kucağına oturtarak,saçlarımı taradı benim tarayamadığı kızıl saçlarımı taramaya başladı ve elindeki nerden aldığını bilmediğim tokayla bağladı ve birlikte aşağı indik.

Evin merdivenlerinden inerken etrafa bakınmaya başladım, galiba ev 2 veya 3 katlıydı salon geniş ve siyah gri ağırlıklarındaydı.
"Tam bir bebeksin."Dedi ve kahvaltı sofrasında oturduk.

Elerimi kullanamadım için beni hemen yanındaki koltuğa oturtup elleriyle yedirdi ama ben ağzımı kapatıp kafamı sağa çevirdim anda o çenemi tutu ve ben elini ısırdım o sırada elinde olan kahvaltı tabak devrildi. Hemen ağlamaya başladım benim yüksek seslere hassasiyetim vardı,hemen beni alıp kanepeye oturdu. Bana kızacağını sandıım fakat anlıma bir öpücük kondurup bana sarıldı.

Onu hafifçe itmeye çalıştım "beni bırak." dedim,bunun karşısında kaşlarını çatıp "Seni bırakmayacağım."Dedi. "Neden beni bırakmıyorsun?" Diye sordum, "Seni bir şartla bırakırım," diyince ona beklenti ile bakmaya başladım. "Seni bırakmam karşılığında babanın işini elinden alacağım" içimden eğer babam mesleğinden alınırsa onun için felaket olur diye geçirdim.
"Hangisini seçiyorsun?" Diye sordu, "senin ile kalacağım."

diyince göz yaşlarım akmaya başladı. Yanına birinin diz çöktüğünü hissetim "kes sesini,bir daha ağlamayacaksın." Diye bağırdı onun bağırmasıyla geçmişteki travmalarımı hatırladım.

Flaş bellek(didididiiriii)/yazar anlatımıı

Efnan ve babası otele doğru yürürken birden yağmur yağmaya başladı. Efnan da babasının elini bırakıp yağmurda ıslanmakta olan yavru kediyi gördü ve yanına doğru yürüdü, o sırada ara sokaktan bir adam çıkıp Efnan'a doğru hızla yürümeye başladı.

Adam Efnan'ı hızla ara sokağa sürüklemeye başladı,adam onun bağırmasını engellemek için onun ağzını bir bez tuttu ve kolundan tutup duvara yasladı,onun boynunu öpmeye başladı. Biri adamı hızlı bir şekilde yere savurdu. Efnan ağlamaya başlayınca adam ona "kes sesini,küçük velet!" diye bağırdı.

Onu yere savuran adam onu yumruklamaya başladı, küçük kıza saldıran adam yumruklara dayanamayarak bayıldı. Efnan'ı kurtaran adam yavaşça ona doğru yaklaşıp İtalyanca bir şekilde  "iyimisin?"diye sordu,Efnan da İtalyanca bilmediği için kafasını sallamakla yetindi.

adam Onu anlamadığı bi kaç şey daha söyledi fakat efnan korkudan bi şey söyleyemeyecek haldeydi adam ise onun bu halini gördüğünde kıza ailesinin nerde olduğunu onu evine brıkabileceğini söyledi ama efran "baba."diye sayıklaıyordu bunu gören adam ona babasının buralarda mı olduğunun sordu fakat o sırada "Efnan nerdesin."diye bi ses geldi Efnan ise hemen oraya baktı ve

"baba."diye haykırdı adam ise onun kızın babası olduğunu anladı ve kız babasının yanına gidene kadar onları izledi ve adamlarına yerdeki yarı baygın sapığı almalarını emretti ve arabasına binip bara doğru yol aldı.

Size birşey söylemek istiyorum
Ben bu kitabı yazmaya
başlamadan önce bu kadarını
beklemiyordum açıkçası
bölüm yazdıktan sonra okuyorum
diyorum ohaa benmi yazdım?

Bence kitap okumak yazmak kadar zevkli
Ben kitabımı yazarken bütün karakterlerin
duygularınıda yaşıyorum misal Efnan onu yazarken
sanki onun gibi hissediyorum yada Lorenzo
yazarken onun gibi oluyorum ve size bişey
daha söyleyeyim kitabım yan karakterler olacak
ve gerçekten keyifli atışmalar okuyacaksınız.

Sizleri seviyorum tatlı poğaçalarım ;)