fbuddy ★ changchan

10

selam tekrardaaan 👉🏻👈🏻🩷😭⭐

***

"benimle derdin ne chris bahng?"

"oh, özür dilerim. istemeden randevunu mu bozdum yoksa?" mahcubiyetten uzak, sinir bozucu bir ifadeyle sordu. resmen alay ediyordu benimle.

ellerimi sinirle ahşap masaya vurdum, yüksek bir ses çıkmasına rağmen mimik bile kıpırdamadı. "bu kadar önemli olan neydi? ne istiyorsun benden?"

"bir sözleşme yapacağız seo."

kaşlarımı çatıp huysuzca bakındım etrafa. "ne sözleşmesi? sadede gel."

"aramızdaki bu garip çekime isim koymak isteyen tek ben olamam, değil mi seo?"

"derken?" anlamsız konuşmaları kafamı karıştırırken iyiden iyiye kararmış gökyüzüne doğru baktım. sonuna kadar açılmış pencereden içeri hafif bir esinti giriyordu. tüylerim enseme kadar ürperirken gözlerimi sinirle ona diktim, dönen ofis koltuğundan doğruldu ve ben bana yaklaştığından bir adım geriye gittim. "evcilik oynamaya zamanım yok chan." oldukça sinirliydim çünkü pantolonum hala ıslaktı, barda dökülen aptal içkiden dolayı.

chris odada hafifçe yankı yapacak şekilde kıkırdadı birkaç saniye. ardından bakışları sertleşti ve yerinden kalktı. adımlarını sıraladı ve tam dibimde duracak kadar yakınlaştı bana. 

onu umursamayıp büyük pencerenin önüne geçtim ve derin bir nefes aldım, bahar havası kendini iyiden iyiye belli ediyordu artık.

derin bir nefes aldım ve arkamda duran bencil adamı yok saydım birkaç saniyeliğine. gömleğimin üstünden belime dolanan sıcak kollarını hissettiğimde şaşırdım fakat belli etmemeyi tercih ederek açık camdan şehrin kalabalığını gözlemledim. chan vücudunu bana yaslayıp başını omzuma koyduğunda içimde bir şeylerin yumuşadığını hissettim.

"chan." mırıltıyla cevap verdi. "mhmm?" beni daha çok sinirlendirmeye çalışıyor gibi bir hali vardı. "amacın benimle tekrar yatmak mı?" 

chan'ın kollarının tenimde bir anlığına boşa düştüğünü fark ettim. hemen, nazikçe beni kendine çevirdi, sırtımı pencereye yasladım ve gözlerinin tam içine baktım. irislerine işlemişti arzuları sanki, dudaklarını ıslattı ve sırıttı hafifçe. "tekrar değil, sürekli."

yüzüne baktım sadece, titreyen gözbebeklerimle kendinden emin duruşunu süzdüm. "bunu  neden kabul edeyim peki?" mimikleri sabit kalırken göz temasımızı da sürdürdü. "hoşlanmadın mı, benimle sevişmekten?"

"ona sevişmek denmezdi chris. sevişme aşkla olur." chan başını salladı ve yutkundu, haklısın dedi sakince. "ama soruma cevap alamadım."

"inkar edemem, fazlasıyla hoştu." duraksadığım için bana zaman tanıdı. aramızda geçen gerilim beni şimdiden zorluyordu. "ama böyle bir şey... garip geldi. diyelim ki kabul ettim, aramızda ne geçecek chris bahng?"

"yatak arkadaşı olabiliriz. romantik bir ilişki aramıyorum." yüzüme iyiden iyiye yaklaştığında gerilemedim. aksine, burunlarımızı birbirine değdirdim. "nasıl güveneceğim sözlerine?"

"bir anlaşma yapacağız seo."

***