Mickey Mouse (+18)

Bölüm 14

Medya: Mickey Mouse

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız, olurr muu?

Ry.

🫀

Okul çıkışı, direkt olarak Mickey Mouse'nin yanına gitmiştim. Antrenman yapacaktık, bu yüzden o kadar yolu yürüyerek gelip kendimi bir nevi hazırlamıştım.

Üzerimde gitmek bilmeyen bir yorgunluk vardı, aslında dün gece Melisa ile sabaha kadar uyumadığımız içindi. Korkuyordu ve benimde yatmama izin vermiyordu, tabii korktuğu kişi de aşık olduğu Mickey Mouse olması biraz komikti doğrusu.

Benim yerimde olsaydı, ne yapacaktı?

"Otuz tane mekik çekeceksin ilk başta," dedi Mickey Mouse.

"Ne?" diye bağırdım, şaşkınlıkla. "Ben o kadar çekemem! En fazla 10!"

"Ne diyorsam o," dedi, bana ne dermiş gibi.

"Dalga mı geçiyorsun? 10 tane çekeceğim," dedim, inatla. Oturduğu yerden, maskesinin ardından olan gözlerinin bana kötü kötü baktığını biliyordum.

"Benimle inatlaşma, hiç sevmem," dedi, sert bir sesle.

"İnatlaşırsam ne olur peki?" diye sordum, hafif bir sinirle.

"Kendini altımda bulursun," dedi.

Bunu neden söylediğini biliyordum. Yani bir nevi, seni altıma alıp işkence çektire çektire öldüreceğim, anlamına geliyordu. Onunla inatlaşmak istemiyordum fakat beni zorluyordu.

Ona itaat ediyormuşum gibi hissediyordum. Çünkü neredeyse her dediğini yapıyordum. Beni kolayca manipüle ediyordu fakat bunu durduramıyordum. Onun yüzünden katil olmuştum, bu isteyeceğim en son şeydi.

Ona fazlasıyla sert ve sinirli bakarken, mekik çekiyordum. Oturmuş, beni izliyordu her zamanki gibi. Ondan nefret ediyordum, onun yüzünden katil olduysam, bunu ondan çıkartacaktım. Belki öldürerek belki de başka bir şekilde.

Zaten o kadar yolu yürümüştüm ve kendimi fazlasıyla yormuştum. Mekik çekerek, daha fazla yoruluyordum.

Biraz sonra, zor bela da olsa mekik çekmeyi bitirmiştim. Derin derin nefesler alıp verdim ve uzanmış bir hâlde, Mickey Mouse'ye bakmaya başladım.

"20 tane şınav çek!"

Acımasız orospu çocuğu. Dinlenmeme izin bile vermiyordu. Pozisyonumu değiştirdim. Bir canavarı geliştirdiğinden haberi bile yoktu. Kendimi güçlü ve dayanıklı hissedeceğim anda, onu öldürecektim.

Halkın umudunu kesmesine gerek yoktu. Çünkü ne kadar daha fazla antreman yaparsam, bir günden daha güçlü ve dayanıklı oluyordum. Tabii sadece antreman değil, bana bir ay boyunca dövüş öğretmişti. Bildiklerim vardı, bilmediklerim de öyle.

Yirmi tane şınav çekeceğime, otuz tane çekmiştim. Kalbime bir ağrı girmişti ve susamıştım.

Bir buçuk saat boyunca hiç durmadan çalışmıştım. Ara bile vermeden devam etmiştim, sırtımdan aşağıya doğru ter akıyordu. Yorulmuştum baya.