Mickey Mouse (+18)

Bölüm 9

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız, olurr muu?

Ry.

🫀

Mickey Mouse, benim zaafımdan yararlanıyordu. Ailem olmazsa, bu teklifi asla kabul etmeyeceğimi biliyordu ve bu yüzden de, onları kullanarak bana iş teklifi etmişti.

Reddetme gibi bir şansım olmadığı için, şu anda bilgisayar başında oturuyordum ve Mickey Mouse'nin bana işaret vermesini bekliyordum. Bana attığı konuma gitmiştim, burası kocaman, ıssız küçük bir fabrikaydı.

Bir sürü bilgisayarın önünde oturuyordum ve telefonumu elime almış, Mickey Mouse'nin bana atacağı mesajı bekliyordum.

Okuldan gelir gelmez, buraya gelmiştim ve üstümde yorgunluk vardı. Annem ve babam, iş için mesai yapıyordu. Şu anda beni evde biliyorlardı ama evde olmayacak kadar uzaktım. Umarım bu iş çabucak biter ve evime giderim.

Beklediğim mesaj geldi.

Mickey Mouse: Parti başladı, sivil polisleri dikkatle izle. Yapacağın bir hatada, sadece kendini yakarsın. Ben her şekilde kurtulurum Alara.

Mickey Mouse: Unutma ki, beni şimdi polise bile şikayet etsen, her şekilde bu olaydan kaçarım ve suç senin üzerine kalır. Eve geldiğinde, orada gördüğün cesetlerle büyük bir hayal kırıklığı ve pişmanlık yaşarsın.

Mickey Mouse: Bunu anlamayacak kadar mal değilsin, neyin ne olduğunu çözebiliyorsun. Bu yüzden seçtim seni.

Siz: Bu iş ne zamana kadar sürer? Üç saat olmadan evde olmam lazım.

Mickey Mouse: Merak etme, o kadar sürmez.

Mickey Mouse: Tabii aslında sana bağlı birazcık da, polisleri iyice tahmin edersen, ben kolaylıkla o odaya sızarım.

Siz: Halledeceğim.

Siz: Bu iş bittikten sonra artık seninle çalışmayacağım.

Siz: Sen, benim düşmanımsın. Yakaladığım bir fırsatta, seni öldüreceğim.

Mickey Mouse: Benimle çalışmaya devam edeceksin.

Siz: Bana emir veren, parmaklarını sikerim!

Siz: Kimse bana emir verip bir şeyleri yapmaya zorlayamaz!

Mickey Mouse: Şu anda değil.

Mickey Mouse: Bu konuyu seninle sonra konuşacağız.

Mickey Mouse: İçeriye gireceğim, bilgisayarı hazırla.

Direkt telefonu masanın üzerine bıraktım ve önümdeki bilgisayarlardan o evin kamerasını açtım. Eymen Akbaba adlı adamı öldürmüştü ve içeriye onun vasıtasıyla girmişti, kendini o adam gibi tanıtıyordu. Derince iç çektim.

Kulaklığı taktım.

"Sesimi duyuyorsan, elini ensene götür," dedim.