Topuklu botlarımın fermuarını çekerek doğruluğumda Figen teyze belki de yüzüncü defa aynı şeyi söylemişti.
"aman kızım dikkat edin""Merak etme teyzeciğim hadi allaha emanet ol"
Aşağıdaki Sancak timini bekletmemek için merdivenlerden hızlıca iniyordum, bugün çarşambaydı yani üsteğmenle anlaştığımız gibi köylere gidecektik.
Aşağı indiğim zaman herkesin arabanın dışında olduğunu görmüştüm ama gözüme ilk çarpan tanımadığım iki kadındı, onlara doğru yaklaşırken aslında kim olduklarını tahmin edebiliyordum."Merhaba"
Yanlarına ulaştığımda hafif uzun boylu, sarı saçlara ve yeşil gözlere sahip olan oldukça güzel olan kadın sevecen bir şekilde elini uzattı.
"Merhaba Göksu ben Nihle, Ömerin eşiyim"
"Memnun oldum"
Kahve gür saçları ve güneşte parlayan ela gözlerine eşlik eden hafif çilleriyle tatlılıkla gülümseyen diğer kadında elimi sıktı.
"Bende Dilara, Burak'ın nişanlısıyım yani olacağım senide bekliyorum nişana"
"Mutlaka gelmeye çalışacağım, memnun oldum."
Dilara ve Nihle oldukça samimiydiler, onlarla iyi anlaşacağımı şimdiden anlamıştım.
"Aslında numaralarınız bende vardı, en kısa zamanda sizinle tanışmak istiyordum"
"Ay ne güzel bundan sonra görüşürüz"
"Kadınlar buldu birbirini tabi biz unutulalım burada"
Savaş yanımıza geldiğinde dostça koluna dokundum.
"Seni unutmak ne mümkün"'Değil mi? Böylesine yakışıklı böylesine güçlü böy.."
"Harun yarbay arkamızdan gelecekmiş biz çıkalım yola geç kalmadan"
Savaş cümlesini bitiremezken lafını kesen Alphan olduğu için bir şey diyememişti, herkes onaylayarak arabalara dağılırken ben kızların olduğu herhangi bir arabayı binmeyi düşünüyordum ki Cengiz buna engel oldu.
"Göksu gel buraya bin"
Adımlarım Cengizin yanına ulaşırken açtığı ön koltuğa tebessümle oturdum.
"Teşekkür ederim"
Cengiz arka koltuğa otururken aynı zamanda sürücü tarafına da Alphan geçerek oturmuştu.
"Üsteğmenim bugün biraz gergin beni bir köşeye vurup atmaması adına senin de burada olman iyi oldu."
Cengiz yan taraftan kulağıma fısıldarken Alphan ters bir bakışla ona baktı ama daha sonra tekrardan yola odaklandı.
"Bak dedim sana gergin diye"
Cengiz şansını daha fazla zorlamayarak arkasına yaslandığında bende camdan dışarı bakıyordum, arabanın içi sıcak olduğu için insanı mayıştırıyordu ya da ben 3 gündür toplam 5 saat bile uyumadığımdan beni mayıştırıyordu.
Uyumak şuanda yapacağım en son şey bile olmadığı için zar zor gözlerimi açık tutmaya çalışıyordum ama ne çakıl yolda beşik gibi sallanan araba ne de arabanın içindeki ölüm sessizliği bana hiç yardımcı olmuyordu.
"Göksu ne kadar kalmayı düşünüyorsun burada?"
Cengizin sorusuyla kendime gelerek hafif yan döndüm ve cevap verdim.
"Temelli"
"Temelli mi? Yani buraya isteyerek gelen az olunca şaşırdım"
"Burada kalmayı istiyorum hem Harun amcanın da bırakmaya pek niyeti yok"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIŞ BAHARI
General FictionHayatta ki tek varlığı olan kardeşini kaybettikten sonra bambaşka birine dönüşen Üsteğmen Mert Alphan Özdemir'i belki de normale döndürebilecek tek kişiydi Göksu Sönmez... Bu onların hikayesi, bakalım iki yaralı ruh birbirine iyi gelecek mi? Hadi h...