SUSKUN ARZULAR | YARI TEXTİNG (+18)

8.

Yaşadığım bazı kötü olaylardan dolayı bölümü geç attım sınır aşılmasına rağmen kusura bakmayın😭

Sınır: 70 oy 50 yorum

Gördüğüm yüzle beraber olayın hala farkına varmamış, kapıda öylesine dikilip Koray'ın gözlerine dalmıştım.

Nabzım sanki kulaklarıma ulaşmıştı. Küt küt atıyordu kalbim. Bu gerçek olabilir miydi? Onca zamandır beklediğim adam tam karşımdaydı. Onca zamandır konuştuğum adam kanlı canlı karşımda, gözlerinin güzelliğini bana sunuyordu.

Ben hülyalı hülyalı Koray'a bakarken beni kendime getiren Ayşe teyzenin seslenmesi oldu.

"Aaaaaa kız Rüya noldu daldın gittin?"

Sabah sabah bi rezil olmadığım kalmıştı...

"A-Ayşe teyzem bi an şaşırdım da ondan dolayı bi kal geldi."

Rüya tabii alttan alttan "Sen onu benim külahıma anlat canım arkadaşım" bakışı atıyordu...

"He sen bilmiyor muydun Koray Abinin geleceğini?"

Ayşe teyzecim ama abi falan hiç hoş oluyor mu...

"Hayır şuan haberim oldu ben de yeni kalkmıştım zaten. Gerçi annemin sabah sabah olan telaşından anlamalıydım ama hiç aklıma gelmemişti geleceği. Siz de kaldınız kapıda buyrun içeri geçin."

Teker teker hepsi içeri geçerken ben de şaşkınlığımı sonraya saklayıp hepsine terlik uzatmaya başladım.

"Sorma Rüya kızım, bu eşşek sıpası da bize hiç haber etmedi. Sabahın 6'sında bi baktım kapı alacaklı gibi çalıyor tabi ben felaket senaryolarını kurdum hemen. Tabi kapıyı açınca ne göreyim benim eşşek sıpası."

Ayşe teyze söylene söylene salona geçerken kapıda sadece Koray ve ben kalmıştık fakat ne o hareket ediyordu ne ben.

"E sarılmayacak mısın bana Rüya uzun zaman oldu."

Sarılmak?

Koray'a?

Bir dakika Koray benimle mi konuşuyordu?

Bir şakanın içinde falan olmalıydım çünkü onu tanıdım tanıyalı gözüme bile bakmaktan çekinirdi bu adam. 3 senede çok şey değişiyor gerçi. Seneler önceki benle şimdiki ben ne kadar farklıysam belli ki o da o kadar farklıydı.

"Şey bi an şaşırdım da ondan oldu."

Bütün dediklerimi yoksayın çünkü benim bu ucubeliğimden hiç bir şey değişmemiş anlaşılan.

O da utandığımı anlamış olmalı ki aramızdaki mesafeyi anında kapatıp kollarıyla beni sarmaladı.

Küçük bir sarılış gibi geliyor di mi size?

Ama hayır bu küçük bir sarılma değildi. Sanki üç senedir kaybettiğim evimi bulmuştum içimdeki o boşluk dolmuştu. Bütün yeminleri bozmuştu küçük diye adlandırılan bu vuslat.

Ve sanki ikimizin ruhu sarılırken konuşuyor, özlem gideriyordu. Bazen bir sarılma bir bakış kelimeleri aciz sayardı.

Uzunca soludum kokusunu içime. Hiç değişmemişti kokusu. Hani yağmur sonrası topraktan bir koku gelir ve nefes aldığınızı hissedersiniz ya ben de onun kokusunda nefesimi bulmuştum. Onun yüzünden onsuzlukla sınandığım yıllardan sonra yine ciğerlerime nefes olan derdime derman olan o olmuştu.

Saçlarımda hissettiğim baskı ve göğsünün inip kalkmasıyla onun da burnunu saçlarıma dayayıp kokumu içine çekmesini anlamam uzun sürmedi.

Belki saniyeler sürmüştü sarılmamız ama saatler gibi hissettiren sarılmamızın sonuna geldik ve onun için de bir terlik çifti çıkarıp ayaklarının önüne koydum.