Suçüstü

257 52 96
                                    

"Bay Jung."

Sesini duyduğumda arabanın kapısını bırakıp arkama baktım.Profesör Kim topuklu çizmeleriyle hızlı yürümeye başladı.Derin bir nefes alıp vererek sırtımı arabama yasladım.Yanıma yaklaştığında saçını geriye atıp bir elini arabama dayadı.

"Konuşabilir miyiz?"

"Konu ne?"

Diğer elini paltomun yakasına götürerek yüzüme yaklaştı.

"Sen ve ben."

"Öyle bir şey yok."

"Olabilir."

"Sanmam."

Sırtımı arabadan kaldırıp kapıya döndüğümde yakamdaki eli düştü.Kapıyı açıp bindiğimde diğer elini arabamdan çekti.Ona baktığımda kollarını birbirine bağlayıp dudaklarını dişledi.

Arkasına dönüp gittiğinde telefonum çaldı.Paltomun cebinden çıkarıp baktım.Arayan Baekhyun'du,açtım.

"Jungkook fakültede."

"Bu kadar hızlı olma."

Sıkkın bir nefes verdi.

"Zaten biliyorsun değil mi?"

"Evet,fakültedeyim."

Arabayı çalıştırıp fakülteden uzaklaşmaya başladım.Klavye sesi gelirken bir an duraksadı.

"Neden bu işi hemen bitirmiyoruz?"

"Nasıl bitirecekmişiz?"

"Jungkook yerine şüphelendiğimiz Profesör Min'i takip edebiliriz.Her hafta cinayet işleniyor.Gününü ve saatini biliyoruz.Bundan kolayca emin oluruz."

"Ne kadar zekisin Baekhyun."

"Dalga geçme."

"Bunu düşünmediğimi mi sanıyorsun?"

"O zaman neden?"

"Gülebilseydim şu anda yapıyor olurdum."

"Ciddi olamaz mısın?"

"Onunla oynamak istiyorum.Bana güvendiği anda tadını çıkararak cezasını vermeyi hayal ediyorum.Tek düşüncem ve isteğim bu."

"Beni uğraştıracaksın yani,anladım."

"Bunu ben istemedim."

"Evet ben seni aradım."

"Jungkook-"

"Gözlerim üzerinde olacak.Bla bla bla..."

"Güzel."

"Gelişme olduğunda ya da işe yarar bir şeyler bulduğumda ararım."

Telefon kapandığında hızımı arttırıp hastane rotasına girdim ve kimsenin kemoterapiye gelmemesini diledim.

---

"Beni yoruyorsunuz."

"Ondan bahsetme."

"Neden?"

"İmaların beni çıldırtıyor."

"Karınla mutlu değil misin?İmalarımı neden önemsiyorsun?"

"Çünkü bilerek yapıyorsun."

Seokjin maskesini düzeltip sessizleştiğinde önüme dönerek serumun bitmesini beklemeye başladım.Diğer kişilere baktığımda her hafta gördüğüm insanlardan birkaçının yüzünü anımsadım.

Copycat | SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin