Copycat | Sope

Min Yoongi

1 ay sonra 

"Doktor Lee."

İşittiğim sesle karşımdaki asistana baktım.Kaşlarını kaldırarak yüzüme yaklaştı.

"İyi misiniz?"

"İyiyim."

Önümdeki hastanın açık beynine döndüğümde neredeyse yanlış bir yere kesik atacağımı gördüm.Dikkatimi toplayıp ameliyata devam ettim.

Birkaç dakika sonra sonuna geldiğimiz ameliyatı bitirirken elimin titremesiyle duraksadım.Sağımdaki asistana bakıp geriye çekildim.

"Sen devam etmek ister misin?"

Diğer asistanın kaşları şaşkınlıkla havalandığında kafamı salladım.

"Ufak bir müdahale sonra bitecek."

Oturduğum tabureden kalktığımda yerime geçti.Ne yapacağını bilemezken yanına yaklaştım.Elimdeki malzemeleri alıp son müdahaleyi yaparken derin bir nefes aldı.Yaklaşık 20 saniye süren işlemden sonra ayağa kalktı.

Bana baktığında arkama döndüm.

"Hastayı kapatabilirsin."

Ameliyathaneden çıkıp üzerimdekilerden kurtulduktan sonra merdivenlerden inip tuvalete adımladım.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra kabinlerden birine girip kapıyı kilitledim.

Klozetin üstüne oturup titreyen ellerime baktığımda ne kadar heyecanlı olduğumu fark ettim.Onun peşimde olduğunu biliyordum.Beni yalnız yakalamak için fırsat kolluyordu ama polislerden dolayı yapamıyordu.

Belki de yapmıyordu.

Tuvaletin kapısının açıldığını duyduğumda ayağa kalktım.Kabinlerden birinin kapısının açılıp duvara çarpma sesini işittiğimde kapının kolunu tuttum.Bir yandaki kapı da aynı yavaşlıkla açıldığında duraksadım.

Aşağı baktığımda görüş alanıma giren bir çift siyah ayakkabıyla kapı kolunu bıraktım.Kapıyı açmaya çalıştığında dudaklarımı yalayıp beklemeye başladım.Aynı anda kapıya vurdu.

Tık.

Tık.

Tık.

Heyecanım büyürken gözlerimi kapattım.

"Jihoon."

Changbin'in sesini duyduğumda gözlerimi aralayıp kapının kilidini açtım.Kollarımı tutup bakışlarını üzerimde gezdirdi.

"Hızla buraya girdiğini gördüm.İyi misin?"

Kafamı salladım.

"İyiyim."

Musluğu açıp elimi ve yüzümü bir kere daha yıkadıktan sonra ona döndüm.Saçlarımı geriye atıp ellerini yüzüme koydu.

"İşin bittiyse eve gidelim mi?"

"Gidelim."

Yürüyeceğim sırada tekrar önüme geçti.

"Sevgilim."

"Evet?"

"Gerçekten iyi misin?"

"İyiyim Changbin,yorgunum."

"Eve gidince masaj yapıp seni rahatlatacağım."

Gülümsedim.

"Buna hayır demem."