Copycat | Sope

Kabulleniş

Yoongi

Saçımdaki ıslaklığı havluyla kuruladıktan sonra boynuma astım.Doldurduğum kahve bardağından bir yudum içtikten sonra mutfaktan çıkıp salona geçtim.Teyzem masanın başında dikkatle tablete bakarken yanına ilerledim.

"Teyze."

Elimdeki bardağı masaya bırakıp tableti aldım.

"Ne yapıyorsun?"

"Bilet alıyordum."

"Neden gitmek için acele ediyorsun?"

"Ne acelesi oğlum?Kaç haftadır buradayım."

"Gün mü sayıyorsun?"

Kollarımı boynuna sarıp saçlarını öptüm.

"Sıkıldın mı benimle kalmaktan?"

Boynuna sardığım kollarımı tutup gülümsedi.

"Sıkılmama vakit mi kaldı?Sürekli beni bir yerlere götürdün."

"Götüreceğim tabii ki.Daha gideceğimiz yerler var."

"Donghyuk beni özlemiş."

Geri çekilip gözlerimi devirdim.

"Seninle her gün beraber,ben yılın belirli bir zamanında görüyorum."

"Kocam sonuçta."

"Evlenmemeliydin."

Güldüğünde masaya koyduğum kahve bardağımı alıp koltuğa oturdum.Teyzem de karşımdaki koltuğa geçip yarıladığı kitabı okumaya başladı.Sehpanın üzerinden aldığım tıp dergisinin kapağına bakarken durdum.

Hoseok'la birebir aynı şeylerden hoşlanıyordum.

İçimdeki öfke yine uyanmaya başladığında elimdeki bardağı sıktım.Kendime olan nefretim günden güne artarken artık bunu sonlandırmayı düşündüm.Bir anda kendi kendime güldüm.

"Oğlum?"

Bakışlarımı dergiden teyzeme çevirdim.

"Hm."

"İyi misin?"

"Çok iyiyim."

Dergiyi masaya bıraktım.

"Daha iyi olacağım."

"Sebebi Hoseok mu?"

"Evet."

"Senin adına seviniyorum."

Kitabına döndüğünde kahve bardağını tutan elimi gevşettim.Bir yudum alıp arkama yaslanarak derin bir nefes verdim.

"Teyze."

Kafasını okuduğu kitaptan kaldırıp bana baktı.

"Efendim oğlum?"

"Yıllar geçmesine rağmen onu özlüyor musun?"

Birkaç saniye duraksadıktan sonra elindeki kitabı sıktı.

"Özlemez olur muyum?Aklımdan bir an bile çıkmıyor."

"Benim de."

Bakışlarımı bardağa çevirdim.

"Özlemiyle baş edemiyorum.İkinci kez bu acıyı yaşadım ama alışamadım.İkisini de unutamadım."

"Unutmayacaksın."

"Unutmayacağım."

"Fotoğrafı neden şimdi istedin?"

"Sadece özledim."