Sürpriz

229 48 82
                                    

Ertesi gün

Seokjin

Kaçıncı aramam olduğunu bilmiyordum.Bunu da açmadığında telefonu masaya koyup kahve doldurdum.

"Aptal herif."

"Kime kızıyorsun?"

Belime sarılan kollarla duraksadım.Jisoo kafasını omzuma koyduğunda ona baktım.

"Günaydın."

"Günaydın."

"Kahve?"

"Olur."

Ona da bir bardak doldurup arkama döndüm.Yüz yüze geldiğimizde son zamanlardaki mutluluğunu gözlerinde bir kere daha gördüm.

Pişmanlığını fazlasıyla hissettirmişti.Evliliğimizin ilk zamanlarındaki gibi huzurluydum.Alnını öpüp birkaç saniye bekledim.Geri çekildiğimde gülümsemesi soldu.

"Bu da neydi şimdi?"

"İçimden geldi."

Tekrar gülümsediğinde ben de gülümsedim.Masaya oturduğunda kahvesini önüne bıraktım.Karşısına geçip onunla beraber kahvaltıya başladım.

"Bugün Yeonjun'un doğum günü."

"Nereden biliyorsun?"

"Hakkında bir şeyler öğrenmek için Bay Hwang'dan bilgilerini istemiştim.Hoseok'u biliyorsun,çocukla ilgilenmeyecek biri."

"Biliyorum."

"Sürpriz bir parti planlamak için konuşacaktım ama telefonunu açmıyor."

Kendi kendime mırıldandım.

"Zaten Yeonjun olmasa aramazdım."

"Dinleniyordur."

"Bir süreden sonra açıp tatsız konuşması lazımdı."

Telefona bakıp tekrar bana döndü.

"Okul saatine daha var.Yeonjun'u arayıp sorsana."

"O da açmadı."

"Madem merak ediyorsun kahvaltıdan sonra evine git.Kapıyı açmama şansı yok."

"Öyle yapacağım."

Kahvemden içmeye devam ederken masanın üzerinde duran elini kavradım.Karşılık verirken gözlerime baktı.

"Bugün beni şımartıyorsun Kim Seokjin."

"Her zaman şımartmak isterim."

Gözleri dolduğunda elini çekip yüzüne götürdü.

"Jisoo."

Kalkıp yanına adımladım.Gözlerini sildiğinde ellerini tutup eğilerek yüz yüze gelmemizi sağladım.

"Ne oldu bebeğim?"

"Evliliğimizin ilk zamanlardaki gibi hissettim."

"Bu kötü bir şey mi?"

"Değil,ben sadece..."

Yutkunup kafasını iki yana salladı.

"Boşver."

"Söyle."

"Beni gerçekten affettin mi?"

Ellerini bırakıp ona sarıldım.Kafasını göğsüme yasladığında saçlarını öpüp kulağına fısıldadım.

"Affettim.Seni çoktan affettim."

---

Arabamı evinin önüne park edip indim.Bahçe kapısından içeri girip eve yürüdüm.Zili çalıp bekledim ama açan olmadı.Bir kere daha çalıp seslendim.

Copycat | SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin