Copycat | Sope

Saklambaç

Telefonum çaldığında umursamadan yemeğime devam ettim.Yeonjun ayağa kalktığında ona bakmadan konuştum.

"Otur."

"Önemli olabilir,getireyim."

"Chanyeol arıyor."

"Neden?"

"Kemoterapiye gitmedim."

"Bay Jung."

Ona döndüğümde sandalyesine oturup şaşkınca baktı.

"Neden gitmediniz?"

Bakışlarım Baekhyun'u bulduğunda tek kaşımı kaldırıp tekrar ona döndüm.

"Önemli bir işim vardı."

"Sağlığınızdan önemli mi?"

"Evet Yeonjun,önemli."

Konuşacağı sırada kadehimi kavradım.

"Kendimi çok iyi hissediyorum.Artık gitmem gerektiğini düşünmüyorum."

"Ama henüz tam iyileş-"

"Yarın sınavın yok mu?"

"Var."

"Yemeğin bittiğine göre ders çalışmaya gidebilirsin."

Yemek çubuklarını bırakıp masadan kalktı.

"Haklısınız.Afiyet olsun,iyi akşamlar."

Baekhyun sessizce kafasını sallayarak karşılık verdiğinde önüme döndüm.Birkaç dakika sonra o da ayağa kalktı.Mutfaktan çıktığında sabah konuştuklarımızın onu fazlasıyla etkilediğini düşündüm.

Kadehimle beraber masadan kalkıp salona adımladım.Bahçeye bakan kapının önünde durup kadehimi yudumladım.Sakinleşmeye çalıştım ama yapamadım.Kadehi elimde sıkarken ne kadar güç verdiğimin farkına varamadım.

Kadeh elimde kırıldığında kalan parçalarını sertçe yere attım.Elime baktığımda kesildiğini gördüm.Avucumu sıkarken yanıma yaklaşan bedene baktım.

"Bay Jung."

Yeonjun telaşla elimi tuttu.Çekmeye çalıştığımda daha sıkı kavradı.

"Şöyle oturun."

Arkamda duran koltuğa oturmamı sağladıktan sonra salondan çıktı.O sırada Baekhyun içeri girdiğinde önce yerdeki kırık cam parçalara sonra bana baktı.

Yeonjun elinde ilk yardım çantasıyla içeri girdi.Hızlı adımlarla gelip yanıma oturduğunda ona baktım.Konuşmama fırsat vermeden elimi açmamı sağladığında bakışlarımı Baekhyun'a çevirdim.

Ne söylemek istediğimi anlarcasına salondan çıktı.İşleri hızlandırıp bir an önce hırsızı bulmalıydı.

2 gün sonra 

"Hadi Hoseok."

"Nereden çıktı bu yemek aşkın?"

"Eski dostumla güzel bir yemek istiyorum.Hem gideceğimiz yeri sen de beğeneceksin."

Ara sokağa girdiğinde nereye gideceğimizi anladım.Gözlerimi kısıp baktıktan sonra yanına adımladım.

"Burası..."

Soldaki kapıyı açıp içeri girdiğinde peşinden ben de girdim.Bakışlarımı etrafta gezdirirken Seokjin'i gördüğümde duraksadım.

"Hoseok."

Bana yürüdüğünde geriye adımladım.

"Bu sefer kaçamazsın."

Kollarını bedenime sardığında gözlerimi birkaç saniye kapatıp açtım.Kısa bir süre sonra geri çekildiğinde bu sefer de Taehyung kollarını açtı.