Gerçekler

114 30 43
                                    

Gözlerimi açtığımda hareket edecektim ki bağlandığımı anlamamla duraksadım.Etrafa bakınırken tek kaşımı kaldırdım.Evimde,bodrum katındaydım.

Kilit sesini duyduğum an arkama baktım.Yoongi içeri girdiğinde ellerimi sıktım.Karşımdaki sandalyeye oturup arkasına yaslandı.

"Ne zamandır benden kurtulma planı yapıyorsunuz?"

"Baekhyun için Chanyeol'la tehdit ettiğin zamandı."

Ayağa kalktı.

"Benimki daha eski."

"Onun gibi vicdan yapmadığını biliyorum.Derdin neyse anlat."

Önümde duraksadı.Eline cebine atıp çıkardığı fotoğrafı gösterdi.Küçüklüğünü gördüğümde onu tanıdım,yanındakini fark ettiğimde neyi kastettiğini anladım.

"Sandığının aksine,öldürdüğün ilk kişiler annenle baban değildi."

Yüzüme eğildi.

"Kardeşim,Lee Jongin'di."

(Hatırlamayanlar için küçük bir hatırlatma:geçmişten bahsettiğim kısa bir yer vardı orada Hoseok "Jongin gözümle alay ediyor" demişti bu kitabın hikayesi böyle küçük detaylarda saklı!!!! Dikkatli olan herkes Yoongi'nin savaş bölümünden sonra Hoseok'la bir derdinin olduğunu anlamıştır)

25 yıl önce

"Geliyor."

Jongin kafasıyla işaret ettiğinde diğerleri de onunla beraber bana bakmaya başladı.

"Tek kelime etmiyor."

"Değişik biri."

"Değişik az kalır."

Yanlarından geçerken söylediklerine aldırmadım.Jongin önüme adımladığında ona baktım.Sol gözümü dikkatle inceledi.

"Ameliyat olmuşsun."

Yana adım attığımda o da attı.

"Benim yüzümden mi?"

"Sen kimsin ki?"

Tek kaşımı kaldırdım.

"Kendini ne sanıyorsun?"

"Normal bir insan olduğumu sanıyorum."

Söylediği şeye diğerleri güldüğünde o da güldü.Kenara kıvrılmış dudaklarına baktım.Gözleri tamamen kısılmıştı ve dişleri ortadaydı.Elimi kaldırıp yüzüne uzattığımda gülümsemesi yerini şaşkınlığa bıraktı.

"Ne yapıyorsun?"

Arada mesafe bırakarak işaret parmağımı çizgi olan gözlerinde gezdirdim.Daha sonra gülüşüne indirdim.Genişleyen dudakları kapanırken elimi aşağı indirdim.Yanından geçip yürümeye devam ettim.

Arkamdan konuşarak güldüklerini duyduğumda omzumdaki çantayı tutan elimi sıktım.Ona benimle alay etmenin hesabını elbette soracaktım.

1 hafta sonra

Kitaplarımı toplayıp çantama koyduktan sonra perdeyi araladım.Jongin'in evi görüş alanımdaydı.Perdeyi kapatıp odamdan çıktım.Annem masayı hazırlarken babam televizyon izliyordu.

"Acıktın mı?"

Anneme bakıp kafamı salladığımda bana yaklaştı.Sarılacağını anladığımda geriye adımladım.Gülümseyip masaya baktı.

Copycat | SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin