" ကြည်သာ...ပြောစရာရှိတယ်ဆို...”
" အင်း..နွယ်တို့လက်ထက်ဖို့က..မစောလွန်းသေးဘူးလား..ကိုထင်လင်နောင်..ပြီးတော့..အခြေတစ်ခုကျမှပဲ လက်ထက်ဖို့စဉ်းစားစေချင်တယ်..နွယ်လည်းရန်ကုန်ပြန်ရောက်တာ..မကြာသေးတော့လေ....”
" ကိုယ်..ကိုယ်စီစဉ်တာမဟုတ်တော့ လေ....”
" နွယ်တောင်းဆိုပါတယ် ကိုထင်လင်းနောင်.. မေမေ့သဘောအတိုင်း ကိုထင်လင်းနောင်ကို လက်ထက်မှာပါ...ဒါမဲ့ အချိန်တစ်ခုတော့.ယူချင်သေးတယ်ကွယ်....”
" ကိုယ့်ကို အရင်လို ကိုထင်လို့ပဲခေါ်ပါ ကြည်သာ..ကိုယ်ကြည်သာကိုအချိန်တွေအများကြီးပေးခဲ့ပြီးပြီလေ ကြည်သာ ကိုယ်တို့က မငယ်တော့ဘူးလေ...ကိုယ်..”
" ဒါမဲ့လဲ..နွယ်မှစိတ်မပါသေးဘဲလေ..နွယ်စိတ်ပါတဲ့အချိန်တစ်ခုထိတော့...စောင့်စေချင်တယ်..”
" ဟင်း.. ကောင်းပါပြီ ကြည်သာ..ကြည်သာစိတ်ပါတဲ့..အချိန်တစ်ခုထိ..စောင့်ကြတာပေါ့...ကိုယ်..ကြည်သာကို..စောင့်ပါနေပါ့မယ်..ကြည်သာ ကသာကိုယ့်ကိုပဲ ရွေးချယ်ပေးပါ..”
" ကျေးဇူးပါ ကိုထင် နွယ်သွားတော့မယ်....”
နွယ်အခုမှ အနည်းငယ်စိတ်အေးရသည်..၊ ချစ်ရသူလေးနားမှာ..နေလို့ရသ၍..နေချင်ပါသည်...ကလေးငယ်ရေ...မင်းလေးကြောင့် နွယ် တောင်းဆိုတတ်နေပြီကွယ်..
" ကောင်းပါပြီဗျာ..”
ထွက်သွားတဲ့ကျောပြင်လေးကို ကြည့်ပြီး အတိတ်ကပုံရိပ်တစ်ချို့. အရိပ်ထင်လာသည်.....သူနဲ့ ကြည်သာဟာ ငယ်ငယ်ထဲက ရင်နှီးခဲ့ကြသည်၊ မိသားစုတွေကလည်း ရင်းနှီးတော့..ကြည်သာကလဲ သူ့ကို အကိုတစ်ယောက်လိုအားကိုးပုံရသည်၊ သို့သော် ကြည်သာကတော့ သူ့ကိုချစ်သူအဖြစ်တော့လက်ခံပုံမရပါ..၊ ကြည်သာဟာ သူ့မေမေသဘောဆန္ဒအတိုင်း ငယ်ငယ်လေးထဲ တစ်သွေမသိမ်း လိုက်နာတဲ့ ကလေးမျိုး..၊ သူ ငယ်ငယ်လေးထဲက
သူမလေးကိုပဲ ချစ်ခဲ့သည်၊ သူ့ရဲ့ပန်းလေးတစ်ပွင့်လို့ သတ်မှတ်ထား၍ လည်း ထိုပန်းလေးကို..သူများတွေခိုးယူသွားမှာစိုးရိမ်ခဲ့သည်..၊ ဒါကြောင့် မေမေတို့ကို အတင်းပူစာပြီး စေ့စပ်ချင်ခဲ့သည်၊အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ထိုသူမလေးကလွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်မှန်းမသိခဲ့ဘူး ၊ ကိုယ်ရဲ့ငယ်ရွယ်တဲ့ အတ္တစိတ်တွေကြောင့်သူမလေးကို အပိုင်ရရင်ပြီးရော စိတ်တစ်ခုသာရှိခဲ့သည်၊ သူမရဲ့စိတ်ထဲ ဝင်မကြည့်ခဲ့မိဘူး. ကိုယ်စမွှေးခဲ့တဲ့မီးတစ်စကြောင့် ထိုကောင်မလေးက..သူ့ကိုနာကျည်းစေခဲ့သည်ပင်...
