တီချယ်အခန်းရှေ့ရောက်တော့...ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်လာသည်..၊ စာမေးပွဲပြီးတဲ့ညက နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို မျက်စိထဲမြင်ယောင်လာပြန်သည် ၊
တီချယ်ကိုမြင်တိုင်း ၊ ဒါမှမဟုတ် တီချယ်အကြောင်းစဥ်းစားမိတိုင်း မြင်ယောင်နေတာကြာခဲ့ပြီ အတွေးတွေရပ်ဖို့..ခေါင်းခါလိုက်ကာ တံခါးခေါက်လိုက်ရသည်
" တီချယ်...တီချယ်ရေ....”
" ဟင်...”
" အော်..နွေပါလား..လာလေ..”
အညိုရောင်လေးရဲ့ဆွဲငင်အားကြောင့် ဟန်ဟန့်နှလုံးခုန်သံတွေဟာ အပြင်ကိုပေါက်ထွက်တော့မဲ့..အနုဗြူဗုန်းတစ်လုံးကဲ့သို့ပင်..၊ အခုမှရေချိုးထားပုံရပြီး ခေါင်းပါလျှော်ထားပုံပင်... ဆံနွယ်တို့မှ..တစ်စက်စက်ကျနေတဲ့..ရေစက်ရေပေါက်တို့က ..တီချယ့်ရဲ့ အညိုရောင် ပုခုံးသားလေးပေါ် တစ်တောက်တောက်နဲ့ ကျဆင်းနေသည်၊ သပတ်လေးကို တစ်ဝက်သာပတ်ထားသည်မို့ သွယ်သွယ်လှလှကောက်ကြောင်းလေးက လူကိုမူးမေ့စေသည်၊...ရူးခါနေအောင်လှတဲ့ အညိုရောင်နတ်မိမယ်လေးကို တစ်မေ့တစ်မောကြည့်နေမိသည်..
" နွေ..နွေ....”
လက်ကလေးကို ဟန်ဟန်မျက်လုံးရှေ့မှ ဝေ့ရမ်းကာခေါ်မှ အလန့်တကြားကြည့်မိသည်....အညိုရောင်ကမ္ဘာလေးမှ..နှမြောတသသဖြင့်..စွန့်ခွာခဲ့ရသည်....
" ရှင်..ပြော...ပြောလေတီချယ်...”
" တို့ပြောရမှာလေ..မင်းတံခါးခေါက်ပြီးထဲက တို့ကို စိုက်ကြည့်နေတာ ၁၀မိနစ်လောက်ရှိပြီ သိရဲ့ လား..တို့တောင်အအေးပတ်တော့မယ်..”
နွယ့်ကို တစ်ကိုယ်လုံးခြုံပြီးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ကလေးမလေးကို နွယ်
ကျောတောင် ချမ်းလာသည်၊ အဲ့လောက်တောင်ကြည့်ရလား၊ ဖြည်းဖြည်းကြည့်လဲရတဲ့ဟာကို လူကိုအရှက်ပိုအောင်....
" ဟို..တီချယ်များ နေမကောင်းဘူးလားလို့လာကြည့်တာပါ နေ့လည်စာလဲ...လာမစားလို့လေ...”
" အော်အဲ့ဒါလား တို့နည်းနည်းပင်ပန်းနေလို့နားနေလိုက်တာ အစားမစားချင်တာလဲ ပါတယ်လေ အော်..မင်းဒီတစ်သက်အခန်းထဲဝင်ဦးမှာလား..တို့..အကျီလဲလိုက်ဦးမယ်..ခဏစောင့်...”
" ဟုတ်ကဲ့..တီချယ်...”
တီချယ်ဟာ ဝတ်စုံလေးယူကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်၊ခဏကြာတော့ တီချယ်ပြန်ရောက်လာသည်...
