BULLY'S OBSESSION

° CHAPTER 14

Silence.

He's intimately staring at me with silence between us. Nanatili tikom ang mga labi ko. Kinakabahan sa anu mang susunod na mangyayari. Ang katahimikan na ito ay mas lalong nagdulot ng matinding kaba saakin.

He's presence is making my whole body trembled in fears.

"H-how come." Tanging nasabi ko na lamang ,my mind was messed up. I can't think properly.

Nanatili itong nakatitig saakin na parang amused ito sa nakikita. Mahina itong ngumisi at sinandal ang likod sa malambot na sandalan ng sofa. I admit he's handsome , but the reality that he's a monster makes me think that looks can be deceiving.

This man is really a rich man! In that young age , I must say that he's rich as f*ck. Kaya pala ay nakakapagtaka kung bakit nagawa akong paaralin Ng Hindi kilalang amo ay dahil si Hunter ang sinasabi nilang AMO Namin. Pero Hindi ko alam kung bakit nya ginagawa nya ito all I know that he's up to something again.

"This time you cant.... Escape." Pinaglaruan nya Ang ballpen sa kanyang kamay habang nanatiling nakatitig saakin, I gulped hardly. Ang mga mata nyang nanunukso na nakatingin saakin.

Napatayo Ako at tumalikod sakanya, I need to get of here. Hindi pwede na manatili pa ako rito.

"Where are you going? I'm not done talking to you yet. How rude."

Para bang pinaglalaruan Ako nito sa sariling mga kamay nya , Hindi ko matanggap. Nakatakas ako sa pagtangka nyang pagdukot saakin. But this! Hindi ko alam kung pano makakatakas sa pinasukan Kong ito! Dahil in the first place Ako Naman talaga ang pumunta rito! Kaya Pala weird kung maka tingin si Manang saakin unang pagkikita namin.

Nahigit ko Ang sariling hininga ng maramdaman ang matikas na katawan sa likod ko. His hard chest that touches my back . I stunned . I feel his warmth breath that touches my neck .

Napalunok Ako , nasa likod ko sya! Anung gagawin ko? Should I run? Should I push him? I don't know what to do. Napapalunok Ako sa bawat pagdampi ng hininga nya. This is crazy.

"Your smell.... It makes me so d*MN addicted." Napalayo ako sakanya , parang nagwawala ang puso ko sa kaba . My knees are now trembling .

Napalingon Ako sakanya ,he's now smirking at me .

"I will leave , aalis na ako rito."sinubukan Kong maging matapang ngunit sa loob loob ko ay para na akong malulusaw sa MGA titig nito. Those heartless eyes, he's giving me chills down to my spine. Nanlalamig ang palad ko sa kaba.

"You can't, in the first place. Ikaw Ang pumasok dito. " Nagkibit balikat ito at tinalikuran ako.
"You will stay here. And go to school. Don't worry, I will not stay here for too long..." Sandali itong tumigil sa pagsasalita.

"I was just visiting you"

Ilang beses akong napabuntong hininga habang nakatitig sa kawalan. Nasa kwarto na ako, nakahiga habang nakatitig sa kawalan . Nasa matindi akong pag iisip. My mind was full of questions. Masakit Mang isipin ngunit wala talaga akong magagawa para makatakas rito. Pero may tyansa Naman , pag papasok ako Ng paaralan . There's a big chance na makatakas pa ako. Ayokong nasa iisang Lugar lang kaming dalawa. He's dangerous. Kahit pinakitaan nya Ako ng iilang magandang asal. Wala pa rin Yun kumpara sa mga masamang nagawa nya saakin.

Ang alam ko lang kaya nya akong saktan for Pete's sake.
Sa matinding pag iisip ay Hindi ko namalayan na unti unti na pala Akong napapikit Hanggang sa tuluyan na akong nadala sa antok.

-+-

I was walking silently. Many students are starting to give attention on me , kaya naiilang akong yumuko . Anu bang problema nila. Napalunok ako at mabilis na naglakad.

Hindi ko namalayan na may nakabunggo na pala saakin , napahinto ako. Gusto kong bungangaan ang sarili dahil sa katangahan ko. Hinintay Kong bulyawan Ako ng taong nakabunggo saakin. Ganito Kasi sa paaralang ito eh, sila na nakabunggo sila pa ang Galit. Kaya I'm used to it.

"Hey" Saad ng malumanay na tinig. Dahan dahan ko itong tiningnan.

"You okay?" Bakas ang pag aalala nito. I just nod a bit. It's Caleb. Kasama nya Ang dalawang kaibigan. Wala si Hunter kaya I felt relieved .

"Maganda ka Pala sa malapitan Miss." Ani Ng Isa , naiilang Naman akong yumuko.

"Kaya Pala baliw na baliw si Hunter eh." Ani Naman Ng Isa pa , napaangat Ako ng tingin sa nagsabi nito. Kita kong siniko ni Caleb ito at sinamaan ng tingin.

"Where going,take care Quin."

Nakita ko nalang ang papalayo nilang bulto. I just heaved a deep sigh. What does he mean?

Baliw na baliw si Hunter saakin? He's crazy over me? Pero bakit? Kailangan ko bang mas Lalong mag ingat.? I just shrugged my shoulders . My mind was filled with those thoughts again.