Neden?

Ömer nerede?

Aceleyle kalabalık Üniversite bahçesinden çıkmaya çalışıyordu. Bu kadar çocuğun hepsinin birarada Metro'ya binmesi karmaşa içinde itile itile vagona bindirilip yine aynı şekilde oradan çıkarılmak demekti. O yüzden acele ediyordu. Evde bir bekleyeni yoktu annesi stüdyoda olacaktı, akşama kadar gelmezdi. Tekbaşına ne yapacaktı onu da bilmiyordu fakat bir an önce eve gitmek istiyordu. Memet ardından koşup

"hey Ömer, sana sesleniyorum nereye böyle acele ."

"Az da geç çıksam biliyorsun, Metronun halini."

"Bilmez miyim?"

"Hadi geçelim. Bir de sen merkezde kalmıyor musun? "

"Evet "

"Otobusle gitsene."

"Sıcak, kardeşim, hem yolumu neden uzatayım. Metrodan beter orası."

Metroya az kala Memet otobüs durağına gitmek için yolun öte tarafına geçti

Ömer az gitmemiş bir araba durdu yaninda Rustam pencereyi aşağı indirip

"heeyy Ömer, hadi sen de gel"

"Niye?"

"Niyesini ne yapacan. Gel işte. Eğlenmeye gidiyoruz."

"Bu saatde"

"Eğlenmenin saati mi olur."

"Yok yaa ben almayayım. Başım ağrıyor, siz gidin"

"Hadi gel yaa. Nazlanma."

deyip kapıyı açıp arabaya almaya çalıştı Ömer'i Rustam . Bu sırada oradan geçen Aslan

"Selam. Ne haber çocuklar. " deyip Rustam'a ve arabadan inmekte olan Seyyar'a bakınca Rustam Ömer'in kolunu bırakıp Aslan'ın selamını aldı.

"iyi, senden ne haber?"

"Ne iş?"

"Bir şey yok, sen işine bak."dedi Seyyar ters ters Aslan'a bakarak.

Aslan ismine rağmen çelimsiz, sarışın bir çocuktu. Bıyık yeri yenice terlemişti. Saçlarını yeniçe kestirmiş, yüzü tertemizdi. Bebeksi yüzü yaşına rağmen büyümemiş gibi bir hava katıyordu görünüşüne. Bu narin çocuk Seyyar'ın ona kaba cevap vermesinden korkmuş olacak ki bir şey söylemeyip uzaklaşmaya baktı onların yanından. Aslan uzaklaşıncaya kadar arkasından bakmaya devam eden Rustam ve Seyyar,

"hadi gel abi, kız gibi nazlanmayı bırak." diye Ömer' e seslendi tekrar. Ömer daha

fazla ısrara dayanamayıp,

"tamam ama erken kalkarım ona göre " deyip arabaya bindi.

"Nereye gidiyorsunuz ?" dedi yerini rahatlayınca.

"Arkadaşın yazlığı var oraya." deyip arka koltukta oturmuş tanımadığı bir gence işaret ett. Ömer Rustam'a baktı çocuğu işaret ederek.

"Kim bu arkadaş, ilk kez görüyorum."

Rustam,

"hadi tanışın deyip ön taraftan arkaya dönerek eliyle çocuğa işaret etti.

"Demir,"

"Ömer ben de, memnun oldum. Bizim üniversiteden mi? "

"Evet Mühendislik'ten"

Bir kaç dakika sessizlik içinde gittiler. Ömer Seyyar'a işaret ederek Rustam'a sordu. Ne iş, peder bey izin vermiş araba sürmesine galiba."

Soruyu Seyyar kendisi cevapladı.

"Arasıra veriyordu biliyorsun. Evde de olmayınca fırsat bu fırsat neden boş dursun dedim."