IT WAS ALWAYS YOU ( BL TAGALOG )

● CHAPTER TWO ●

° KALAPIT TAPAT BAHAY °

JEONGHAN

Wala si mingyu ngayon hindi ko alam kung saan sya nag punta at eto ako ngayon nagiinit nang tubig dahil nagugutom ako at wala ako alam na lutuin na almusal at gaya nang sabi ko instant lang ang kaya ko, wala din si eomma hindi ko alam kung saan sila nagpupunta at hindi nagsasabi sakin at baka umalis sila tapos hindi nila ako sinama at baka naman pati ako iiwan na nila dito at ayoko naman mangyari yun.

Kumuha ako nang isang cups nang noodles sa lalagyanan may lagayan kasi kami para doon at nag hihikab pa tagala kakagising ko lang at agad na bumaba at hindi pa talaga ako naka paghihilamos nang mukha di ko alam kung ano itsyura ko ngayon at hindi ko pa nga na aayos yung kama ko sa kwarto.

Binuksan ko yung refrigerator at nakita ko doon yung binigay kagahapon at kinuha ko yun at iniligay kung saan malapit ang initan nang tubig sabay ang noodles na kinuha ko kumuha ako nang mug para makapag timpla na din ako ng kape

Etong kumakain na ako hinahalo halo ang noodles sabay kagat ng chocolate na tinapay na ito na ang sarap diko alam kung nakailan na ako at sa kalagitnaan nang aking pagkain dito ay bigla nalang may nag doorbell at tila napa tayo naman kaagad ako para tumungo doon sa labas.

"Teka lang ,eto na bubuksan na nga" sabi ko habang akoy papalabas at napag tanto ko nga baka umalis sila dahil wala ang sasakyan dito at saan naman sila pupunta?

" teka lang naman diba, sino ba ito?" sabi ko at diko mabuksan yung pang lock nang pinto ng gate sa loob kasi may kawak pa ang kamay ko at iyon ngang kinakain ko na bigay kagahapon kaya isang kamay lang yung ginagamit ko pang bukas kainis dahil hindi ko pa mahila hila

" kulit naman,saglit lang" sabi ko at inilagay ko na sa bibig ko yung tinapay at dalawang kamay na nga yung ginamit ko wala na akong pake kung malagyan nang chocoolate yung pang lock nang pinto ng gate na ito ayaw kasi mabuksan at tila atat na atat naman itong taong nasa labas.

Kapag si mingyu ito hahampasin ko talaga ito nang kinakain ko naiinis na talaga ako

" teka lang kasi!!, tatae kana ba eto na nga binubuks--" napatahimik ako dahil ibang tao pala yung nasa labas akala ko si mingyu hahampasin ko na sana

" bakit?, ay pasensya na Pupunasan ko yan, ikaw kasi nag mamadali may lakad kaba?" Hindi ko na pansin na nahakawan ko na sya at tila nalagyan ko yung braso nya nang chocolate at agad kong pinunasan gamit yung puting tshirt na pangtulog ko at tila ngayon ko lang na pansin na naka panjama din pala sya at ngayon ko lang napansin na buksan pala ng konti yung pinto ng gate bakit yung gate pa mismo ang binuksan ko bakit dito kasi sya kumatok dito ko tuloy nabuksan.

"Okay lang ako, ako na bahala dito, saka hindi ako nag mamadali excited lang" sabi nya na tila nakatingin sya sa akin at tila nag iwas ako nang tingin dahil hindi pa ako nag hihilamos at baka may panis na laway pa ako at muta sa mata o musang dahil sa chocolate na kinain ko at yung sinabi nyang excited ano yun?

" ah doon nga pala ako nakatira" turo nya sa malaking bahay na malapit sa harap ng bahay namin kaya napa tingin ako doon at tumingin sa kanya talaga ba?

" kami pala yung nagbigay sainyo kagahapon nang pagkain, ganito kasi kami kapag may bagong lipat sa mga bahay na nandito binibigyan ni eomma para i welcome" sabi nya at napagtanto ko na baka kukunin na nya yung lalagyanan nang kimchi teka akala ko ba nahihiya sila na sila ang mag abot bakit eto parang walang hiya