● CHAPTER ELEVEN ●

112 3 1
                                    

° MASAMA ANG TIMPLA °

JEONGHAN

Tila ilang araw na nakalipas nang bigla nalang umuwi si mingyu na basang basa sa ulan at tila hindi maganda ang mood hindi ko nga alam kung bakit hanggang ngayon masama parin ang timpla nya at hindi ko din alam ang dahilan kung bakit sya nag kakaganyan at kung bakit basang basa syang umuwi sa bahay, sa mantalang may sasakyan naman sya at tila ginabi pa syang umuwi buti nalang talaga wala si eomma kundi baka si eomma ang sumama ang timpla sa kanya

Kinakausap ko nga sya kanina at tinignan ko pa kung may sakit sya o baka may nararamdaman, pero ang sabi nya wala naman daw at hayaan na lang daw sya, paano hahayaan tingin ko may hindi nangyayari talaga

"Ayos ka pa dyan?" Napatingin ako kay joshua na inabutan ako ng inumin nandito ako sa kanila, kaya pala ako nandito kasi wala akong magawa sa bahay at tila sya din daw walang magawa kaya sabi ko pupunta nalang ako para inisin sya.

Nung araw na pinakita ko yung bahay namin kay joshua at pagkauwi nya ay tinawagan nya ako inis sya dahil basa sya, nainis din ako kasi kaya nya ako tinawagan hindi para sabihin na basa sya at nakauwi na sya, tinawagan nya talaga ako para inisin para sabihin na hindi nya sinara ang gate kaya nung araw na iyon sumama ang timpla ko dahil ako ang nag sara ng gate sa lakas ng ulan na iyon, at lalong sumama ang timpla ko nang pag balik ko nakita ko yung isang payong na naka sabit sa gilid ng hagdanan na bakit di ko na isipan gamitin

" Wala lang " sabi ko na tila kakarating ko lang at init na init dahil nag bus ako papunta dito sa bahay nya kaya naubos ko yung malamig na malamig na lemon juice na binigay nya sa akin

"Isa pa nga" sabi ko at tila kinuha nya naman ang baso at tila kumuha sya ulit

"Uhaw na uhaw ka ata, tumakbo kaba papunta dito?" Pagbibiro nya na matawa tawa pa

" alam mo hindi kasi masarap yung juice diko ata nalasahan, mali ata ang pagka timpla mo " biro ko din sa kanya at muling nilagok yung juice ng diretsyo kahit lamig na lamig ako at may yelo pa ang baso pero totoo masarap

"Talaga ba?" Banat nya kaya babanat din ako

" talaga din ba?,  gusto mo ba pabalik balik ka dyan kung ilagay mo dito sa maliit na lamesa yung bote ng juice at kumuha ka nang chichirya doon , tapos buksan mo yung tv at tayo ay manood" sabi ko na tila napa huh? nalang sya na pabiro kaya natawa ako at alam na alam ko kung ano ang nasa isip nya ngayon sasabihin nya na naman na wala akong hiya sa bahay nya at gusto na umalis ako dito o baka nasa isip nya sana hindi na lang ako pumunta dito

Ako nga di nahihiya sa bahay nya kaya dapat lang na yung bahay nya ay hindi din mahiya sakin

" Alam kong naman na hindi ko ito bahay pero sige na pagod ako, saka diba kapag may bisita inaasikaso saka dapat pinapakain, bakit di mo asikasuhin ang bisita mo ngayon" sabi ko at sinunod naman nya kaagad at tila napatawa ako kasi sa mantala kapag na sa amin sya wala naman pag babago kaya ko sya nagustuhan kasi ganito sya sa akin

" ewan ko saiyo bwisita, pero sir ito na po, sana mabilaukan ka at hindi kana sana makahinga, saka sana di ka masarapan para di na ulit ako kumuha" sabi nya at naupo at tila ako naman hinampas ko sa kanya yung unan na nasa sofa nya

"Hahahaha totoo naman" sabi nya at kumuha sya nang juice ako ata ang ma bad mood sa kanya ngayon

"Sige subukan mo ibuhos yan sakin" sabi ko at tila napatayo na matawa tawa

IT WAS ALWAYS YOU ( BL TAGALOG ) Where stories live. Discover now