Bahar melteminin yeni açan çiçeklerin üstünden esip kokularını etrafa dağıttığı bir ilkbahar günüydü. Annesinin elinden sıkıca tutup heyecanla attığı adımlar ile annesine gülümsedi kahverengi saçlı oğlan çocuğu. Annesi onu bir misafirliğe götürüyordu.
Misafirliğe gitmeyi sevmezdi ama annesi ona orada arkadaş olabileceği birinin olduğundan bahsetmişti. Duyduğu bu şey onu heyecanlandırmış gitmeyi kabul etmişti. "Orada uslu bir çocuk olmanı istiyorum" demeyi de ihmal etmemişti. Küçük çocuk annesine tüm içtenlikle gülümseyip " tamam annecim" dedi.
Büyük siyah kapının önüne gelip zile uzandı annesi.
Üzerinde,mavi dizlerinin biraz üstünde biten bir elbise vardı. Uzun kahverengi dalgalı saçlarını açık bırakmıştı. Beyaz tenine yakışır şekilde hafif bir makyaj yapmıştı. Oğlan çocuğu annesinin yüzüne hayranlıkla baktı. Anneside başını hafifçe okşadı.
Siyah kapı kısa bir gürültü ile açıldı. Çocuk annesinin tuttuğu elini daha çok sıktı. Heyecanlı hissediyordu. Uzun zamandır annesi onu misafirliklere götürmüyordu. Babası öldükten sonra pekte bir yere gittikleri söylenemezdi.
Kocaman yeşil ve envai çeşit çiçeklerin olduğu bir bahçeye açıldı kapı. 2 katlı ama genişlemesine uzun beyaz bir evdi. Evin kapısına geldiklerinde kapı çoktan onlar için açılmıştı. Beyaz önlüğü üzerinde olan bir kadın " Hoşgeldiniz Yasemin hanım buyurun bu taraftan, Numan bey sizi bekliyor" dedi.
Çocuk annesine tekrar bakınca annesi onu rahatlatmak için gülümsedi. Annesinin gülüşü ile rahatlayan oğlan çocuğuda annesine gülümsedi. İçeriye girip büyük bir arayı geçtikten sonra salona yöneldiler. Siyah koltuklar ile döşenmiş odada siyah tekli koltuğun üzerinde oturmuş koyu renkli saçları olan bir adam karşıladı onları.
Elindeki bardağı kenardaki sehpanın üzerine bırakıp ayağa kalktı. " hoş geldiniz" diye gülümsedi. Oğlan çocuğu siyahlara bürünmüş ve gülüşünü samimi bulmadığı adama gülümseyemedi. Korkudan annesinin elini biraz daha sıkmıştı. "Sorun yok oğlum. Benim arkadaşım ismi Numan. Hani bahsetmiştim ya"
Koyu saçlı çocuk annesi açıklama yapsada pek ikna olmamıştı. Adamın kaşının ortasında bir çizgi vardı. Ve bu onu sinirli biri gibi gösteriyordu. " Aman Yasemincim çok gitme çocuğun üzerine alışır zamanla" dedi adam bir kaç adım yaklaşarak.
" kusura bakma" dedi kadın mahçup bir tavırla."evde anlaşmıştık ama."
"Hiç önemi yok" dedi adam gülümsemesi yüzüne iyice yayılarak. " Emine hanım. Bu küçük ufaklığı yukarıya çıkar oynasınlar biraz bizimki ile"
Oğlan çocuğu annesini tek bırakmak istemiyordu ama bir yandan da annesinin ona bahsettiği arkadaşı ile tanışmak istiyordu. Annesi ona sorun yok dercesine gülümsedi " hadi oğlum git ve oyna"
Çocuk annesinin kendine güven veren bakışları ile kendilerine kapıyı açan kadına yöneldi. Bu kadın sevecen ve tatlıydı. Beraber merdivenlerden çıkıp koridorun sonundaki odaya yöneldiler. İsminin Emine olduğunu öğrendiği kadın kapıyı bir kaç kez tıkladı. " sana arkadaş geldi canım. Hadi kapıyı aç" diye içeriye seslendi.
İçerden hiç ses gelmedi. Birkaç saniye bekledikten sonra bir kilit sesi duyuldu. Kapı yavaşça açıldı. Uzun kahverengi belinden aşağıya bukle bukle dökülen bir kız çocuğu ile karşılaştı oğlan çocuğu.
" hadi bakalım siz tanışıp oynayın" diyen kadın tekrar merdivenlere yöneldi. Kapıyı biraz daha genişleterek açtı kız çocuğu.
" gelebilir miyim?" Oğlan çocuğu gülümseyerek baktı kız çocuğuna. Çünkü karşısında annesi kadar güzel bir kız duruyordu. Kız ona hafifçe gülümseyip içeriye davet etti. Tekrar kapıyı örtüp kilide yöneldiği sırada " neden kilitliyorsun" diye sordu çocuk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH İZLER+18
Romance" Bu odada olan herşeyi sana unutturmak isterdim demeyeceğim." dedi bir fısıltı şeklinde. " keşke bu odada olan şeyleri sen yaşamadan önce bulabilseydim seni." Sanki büyük bir pişmanlığını dile getiriyor gibiydi. Bu Sözü bana yetmişti. Geç bile...
