"Zorla evlendik farkındasın değil mi?" dedim dehşetle. Umursamadı ve gözlerimin en derine bakıp, belimde olan eli belimi okşamaya başladı.
"Evet karıcım. Gayet farkındayım." dedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💋560.000+ Okuma💋
Patateslerin kızarmasını beklemek hayatı sorgulamak için bir zaman olabilirdi. Eskiden annemin tencereyi karıştırtması bile hayatı sorgulatıyordu. Yeni uyanıp kahvaltı hazırlamak için mutfağa inmiştim. Batuhan hâlâ uyuyordu, erkenden uyandırmakta istemiyordum.
Bir yandan menemen için malzemeleri doğramaya geçiş yapmıştım. Kahvaltıyı yaparken Batuhan'a ailesini söylemek istiyordum ama içimde sıkıntılar vardı. Biliyor mu, bilmiyor mu diye çok düşünmüştüm.
Babasının bana verdiği mektup ve defteri saklayıp bulunamayacak bir yere yerleştirmiştim.
Kızaran patatesleri çıkartıp sigara böreklerini koymuştum. Onların kızarmasını beklerken menemeni yapmaya başladım. Tencereye malzemeleri koyup karıştırırken gözlerim dalıyordu. Aynı şeyi yapıp ayakta dururken cidden uykum geliyordu.
Dalgın halde dururken arkamdan gelen ayak sesi ve nefes sesleri ile arkamı dönmek istedim. Arkamı dönüp bakarken kapının ortasında durup yana doğru yaslanmış Batuhan ile karşılaşmıştım. Kollarını birbirine geçirmiş yandan güzel güzel bakıyordu.
"Günaydın." dediğinde gülümsemesi ile gülümsedim. Bu romantik anıya kızaran sigara böreklerinin sesi cidden çok uyumluydu.
Arkamı dönerek menemeni karıştırdım. Kulağıma gelen ayak sesleri ile Batuhan'nın yaklaştığını anlamıştım. Bedeninin arkamda olması birazcık heyecanlanmamı sağlamıştı.
İki yandan belimi saran elleri ile kafasını boyun girintime yerleştirmişti. Sırtımı göğsüne doğru yasladım, koltuktan daha rahat diyebilirdim.
"Batuhan," dudaklarını kulağımın altında olan deriye bastırdı. Gözlerim istemsizce kapanıp açılmıştı.
"Buyur güzelim." aklımda olan soruyu kafamda nasıl soracağımı düşündüm. Salaklık yaparak kocamın ailesinin durumunu kocamdan saklayamazdım.
"Hatice ablayla falan konuştun mu?" baş parmağı olduğu yeri, belimi okşamaya başlamıştı. Baya rahatlatıcı bir histi.
"Daha konuşmadım. Askeriyeden döndüğümde evin ışıklar kapalıydı bende dedim uyusunlar karıma gideyim. " güldüğümde kafamı yana doğru çevirip yüzüne bakmaya çalıştım. Değişik değişik sırıtıp gözünü kırpmıştı o sırada yanağıma hem sert hemde yumuşak bir öpücük bırakmıştı.
"Neden sordun bir şey mi oldu?" kafamı geri hazır olmuş menemene çevirdim.
"Oldu ama geçti yani.. nasıl denir bilmiyorum." diyip menemenin altını kapattım. Batuhan'nın kasıldığını hissetmiştim.
