HEMOFİLİ |JİKOOK|

6

Jimin adeta dehşete düşmüştü.Karşısında gayet rahat bir şekilde durmuş gözlerinin en derinliklerine bakan Jungkook daha da sinirini bozmuştu.Küçük olan bu tavırla daha fazla sessiz kalmamış bir anda doğrulup Jungkook'un şu zamana kadar ondan duymadığı yüksek ses tonu ile adeta çığlık attı güzel sesi ile.

"SEN KENDİNİ NE SANIYORSUN.BENİ ZORLA BURAYA GETİRİP OYUNCAK BEBEĞİNMİŞ GİBİ EVCİLİK OYNADIĞIN YETMİYORMUŞ GİBİ ZORLA TÜM HAYATIMIN HAKİMİ OLMAK İSTİYORSUN."

Sonlara doğru sesi güçsüz çıkmıştı.Küçük kalbi korku ile titriyordu bi yandan.Hiç tanımadığı bu adam ona her şeyi yapabilirdi burada.Küçük elleri tir tir titriyor nefesi güçsüz çıkıyordu.Jungkook'un çocuğun bu söyledikleri ile yüreği burkulsa da istifini bozmadan konuştuşmuştu.

"Jimin güzelim artık isyan etmeyi bıraksan mı ? Hm."

Derken bağırmak tan nefes nefese kalmış çocuğun ince belini narince kavradı.Kendince onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

"Sen ne sanmıştın? Seni kullanıp atacağımı falan mı ? Ben sensiz olamam diyorum oysa ki."

Jimin'in inci taneleri güzel gözlerinden akıp giderken.Bir anda Jungkook'un bacağının dibine çöküp hıçkırarak yalvardı Kaderine..

"Jungkook lütfen lütfen istemiyorum hıck* hem hem ben daha çok gencim lütfen yalvarırım yapma sevmiyorum seni istemiyorum lütfen zorlama"

Jungkook ilk başlarda çocuğun çaresiz haline bakarken yüreği acırken söylediği son cümle pardon gerçek yüzüne bir tokat gibi çarpmıştı.Onun ağzından duymak onu daha da etkilemişti.

"Kalk"dedi dominant sesi ile.Jimin tükenmişti artık ayağa bile kalkamıyordu.Jungkook çocuğun kolundan tutarak koltuğa oturttu.Ardından telefonu açıp ekranı Jimine gösterdi.

"Bak sevgilim baban şuan Seni kurtarmak için harıl harıl plan yapıyor.Ne boş değil mi ? Jeon Jungkook'un zaafını elinden almaya çalışmak"

Alaylı sesi ile devam etti "Ve şuraya bak"diyerek evin uzağından babasını hedef alan keskin nişancıyı gösterdi.

Jimin'in kanı donmuştu karşısında ki adamın nasıl bir pskopat olduğunu daha yeni kavramaya başlamıştı.

"Sevgilim artık şu lanet kağıdı imzala yoksa bir telefonuma bakar bili-"

Demişken Jimin hızlı bir şekilde doğrularak masanın üzerinde ki dolma kalemi küçük ellerine alarak tüm belgeleri hızlıca imzaladı.

Jungkook memnunca sırıtırken birkez daha istediğini alabilme gücünün olduğunun farkına vararak kendisi ile gurur duydu.

Jimin donuk bir ifade ile tek kelime etmezken Jungkook minik bedene daha çok yaklaşıp sarı tutamların sarkığı beyaz alına tutkulu bir öpücük buraktı.Jimin tıpkı bir astım hastası gibi sık sık nefes alıyordu.Boğuluyor gibi hissediyordu içten içe.

Dakikalar böyle sessizlikle geçerken Jimin sonunda konuştu.

"Ölmek istiyorum"

Nefesi sıkışıyordu gencin.Bu gencecik yaşında kalp hastası olmaktan çok korkuyordu.

Jimin'in söylediği ile Jungkook aniden diklenirken bariton sesi ile konuşmuştu.

"Ölüm kelimesini sana Sen.. sen benden gitmeyeceksin."

Bu sefer Jimin alaya konuştu.

"Madem beni bu kadar çok seviyorsun öyleyse bu kadar acı çekmeme nasıl müsaade edersin Azad etsene beni sıksana yüreğime."