HEMOFİLİ |JİKOOK|

12

Odada yüksek silah sesi yankılanması ile Jimin yapıştığı kiraz dudaklardan yavaşça ayrılmıştı Jungkook gözlerini kocaman açmış Jimine bakıyordu ikilinin yüzlerinin arasında ki mesafe çok yakındı korku ile hızlı nefes alan ikili birbirinin nefesini soluyordu.

Jungkook çıktı hızla transtan.

"J-jimin"

Jungkook'un eli ayağı birbirine girmişti hızla elleri ile jimin'in bedenini kontrol etti gözleri ile süzdü her bir noktasını.Arka taraftan gelen acı erkek sesi ile Jimin'i süzmeyi bıraktı ve küçüğünün yüzünü avucunun arasına alıp.

Jimin'e bir şey olmamıştı.

"Tanrım sana şükürler olsun"

Diyip jimin'in bal dudaklarına kısa bir öpücük kondurup vurulan bedene baktı tekrardan.Abisi vurulmuştu.Neresinden vurulduğunu gördüğünde ise sinirlenip tekrar doğrulttu silahını bu lanet adam karın boşluğundan vurularak ondan kurtulamazdı değil mi ?.

Jimin'in doğrusu biraz morali bozuktu ona aşkını bu şekilde itiraf ettiği için pişmandı sadece Jungkook'u biraz yumuşatıp duygularını söylemek istemişti ama daha güzel bir anlarında olabilirdi.

Jimin bu düşüncelerden sıyrılıp yerde kanlar içinde kıvranıp Jungkook'tan merhamet dilenen adama baktı ve tekrar atıldı Jungkook'un karşısına.

"Jungkook yapma lütfen bırak onu her ne yaptıysa o senin abin.Bırak gitsin uğraşma lütfen."

Ellerinin Jungkook'un sert göğüslerine yaslayarak konuşmuştu.Amacı onu sakinleştirmekti parmaklarının ucuna çıkıp bu kez Jungkook'un boynuna küçük bir öpücük hediye etti.

Bu hareketin üzerine Jungkook silahını indirip.

"Siktirin gidin evimden ve bi kere daha gelecek olursanız birdaha geri gidemezsiniz."

Jungkook'un bu sözü üzerine hızla bahçeden korumalar geldi ve minhyuk un omuzlarından destek olarak arabaya taşıdılar orta yaşlı adamı.

Jungkook ve Jimin tekrardan yalnız kalmışlardı koca evde koltukta oturmuşlar tek ses Jungkook'un sert nefes alış verişiydi hala çok sinirliydi Jimin ise sadece başını öne eğmiş oturuyordu.

"Neden beni hiç dinlemiyorsun"

Jungkook'un sesi oldukça tok ve sert çıkmıştı.Jungkook tüm dikkati ile Jimine bakarken Jimin başını eğip gözlerini kaçırmakla yetiniyordu.

"Jimin konuşsana NEDEN BENİ DİNLEMİYORSUN"

Jungkook'un sesini aniden yükseltmesi ile Jimin olduğu yerde aniden zıplamıştı ona aşık olsa da ondan deli gibi korkuyordu hala.

Jungkook bu sefer hiddetle ayağa kalktı ve yine konuştu.

"Jimin lanet olsun sen ne yaptığının farkında mısın? nasıl o lanet olası bu evdeyken sana odadan çıkma dememe rağmen çıktın..Jimin sen neden beni dinlemiyorsun Jimin beni neyin içine soktuğunun farkında mısın?"

Jungkook yaklaştı korkudan tir tir titreten Jimine.Ve ardından çenesinden tutup yavaşca kaldırdı Jimin yüzünü ve göz göze gelmelerini sağladı.

"Ne yani abim olacak o domuzun senin peşini bırakacağını falan mı düşünüyorsun"

Histerikçe güldü Jungkook.Jimin onu deli ediyordu.Kanının ısınmasını sağlıyor iliklerine işliyordu.

"Jungkook ben sadece sana bir şey olacak diye korktum merak edip aşağıya indim."

Bu sefer jimin'in konuşması ile Jungkook jimin'in belini kavrayıp ayağa kaldırdı.