ALTIN KELEBEK

Altın Kelebek [1.6]|[Ara Hikâye]|[Final Bölüm]|

Altın Kelebek

[1.6]

|

[Ara Hikâye]

|

[Final Bölüm]

|

Geldim. Ona yenilip, geldim. Evinin kapısının önündeydim, çok geçmeden arabasından indi. Yanıma doğru gülerek geldi. "Selam." Dedi. İlk tanıştığımız da nasıl da saldırgan bir kediydi oysa... Yenildim bu gülüşüne ve o an, başıma aşkının çaresizliğini bir bir iliklerime kadar hissedeceğimi anladım.

Her şeye rağmen, gülümsedim bende ve kabul ederek: "Hoşgeldin." Dedim ona. Şaşırsa da, başını salladı. Evinin kapısını açtı. İçeri girdim. Kapıyı kapattı. Bana doğru döndü, ve birden beni öpmeye başladı.

|

Nefes nefese, göğsüme uzandı. Biraz dinlenip kendine geldikten sonra, başını kaldırdı. "Taner," dedi. "Çok kızacak..." Dedi gülerek. "Neye?" Diye sordum. "Sevgilisinin başka birisiyle yapmasından zevk almıyor mu? Pisliğin teki." Dedim. Gülerek başını salladı. Yeniden göğüsüme uzandı. Çok hafifti ve, kemikli bir yapısı vardı. Yemek yemiyor muydu? Ya da düzenli beslenmiyordu.

"O gün, bana onun sevgilin olmadığını söyledin. Ama şimdi, sevgilin olduğunu kabul ediyorsun. Neden o gün öyle söyledin?" Diye sordum. Bunu çok düşünmüş ama bir cevaba ulaşamamıştım.

"Sadece...  O gün, işleri biraz daha karıştırmak istedim. Sen kafası karışık daha da tatlı gözüküyorsun." Dedi. Bu kez ben güldüm. "Yalancı." Dedim elimi sırtına atarak. "Yalan değil." Dedi başını kaldırarak. "Seni öyle görmeyi sevdim. Seni çekici yapan şey, aptallığın." Dedi.

|

Göğsümden kalktı, yataktan da... Komidinin üstünde ki, telefonunu açtı. Bir şeyleri okudu. Bana doğru döndü. "Ege, Ege Soydan'ı tanıyor musun?" Diye sordu birden. "Çok değil, ailelerimiz bir ara iş ortağıydı." Dedim. "Neden? Ne oldu ki?" Diye sordum. Gülümsemeye çalıştı.

"Bundan sonra... Yeni partnerimiz o." Dedi. Şaşırdım. Kızdım da. Hep, Taner denilen p*c mi karar verecekti! Kimdi o? Biz burda oyun mu oynuyorduk! Ne biçim bir deliydi. "Seviyor musun, sevgilinin gözü önünde başkasıyla yapmayı!" Dedim sinirle. Sessilik oldu, o sesizlik çok uzasa da...

Yutkunmayı deneyerek: "Bayılıyorum." Dedi. Odadan, eline telefonunu alarak çıktı.

|

Kapı çaldı. Çok kısa bir süre sonra açıldı. Bende odadan çıktım, merdivenlerden aşağı indim. Egeyle karşılaştım. Yanında Taner de vardı. "Selam!" Dedi Ege. Etrafa bakarak. "Ev iyiymiş." Dedi. Taner'e döndü: "Parayı güzel kullanmışsın!" Dedi gülerek. Tamer de gülerek: "E bi zahmet!" Dedi. Bana doğru döndü.

"Ege, Ege So-" diyecekti ki. "Boşver tanıtımı. Sen altta mısın üste mi?" Diye sordu direkt. Utandım biraz. "Üst." Dedim ama çekinmeden. Vücuduma baktı. Altımda siyah bir şorttan başka bir şey yoktu.

"Bence de üstte olmalısın." Dedi. Önüme doğru yürüdü. Kollarını boynuma doladı. Birden dudaklarımı öpmeye başladı. Taner'in arkasında o, vardı. Sessizce ikimize bakıyordu. Gözlerine baktım. Kıskanmış mıydı? Ne düşünüyordu? Bu çocuk beni öperken o, ne hissediyordu?

Bende ona karşılık verdim, öpmeye başladım... Ama gözlerim sadece ondaydı.

|

Ege kendini nefes nefes çekti: "Öpüşme de çok iyisin," dedi. Güldü. Taner'e doğru dönerek: "Ne için bekliyoruz?" Diye sordu. Taner bile şaşkındı. Ona doğru dönüp, onu öpmeye başladı... Ama o, bana bakmadı. Gözlerini kapadı. Onu göremedim, böylelikle...

Aramızda ki buz dağı o an... Oluşmaya başladı... Boynumuzu geçse de bir zaman sonra... Kırmak için çaba sarf etmedik ama. Öylece durduk. Hayat, ellerimizin arasından akıp giderken... Buz dağı daha da büyürken,ikimizin arasında... Durduk öylece.

Çok şey, şeyler oldu hayatımızda. Kalbimizde.

Sonra... Bir zaman sonra... Bir şeyler oldu bir gün, buz dağının çatladığını düşündüm... Ama öyle olmamış... Buz dağının arkasında ki onun hayatı, bambaşka bir şeymiş... İstesem görmek, görür... O koskoca buz dağını paramparça edebilirmişim... Kolayca, belki de çok zor ama...

Yok edebilirmişim istesem... Görseydim onu...

Öyle olmadı ama.

Görmedim. Çünkü istemedim.

Eğer isteseydim...

Zaten her şey istemekle başlamaz mı? Demek ki ben, o buz dağını kırmak istememişim... Gerçekten.

İstememişim.

|