SİYAH CEYLAN+18

13.Bölüm

[İyi okumalar bebişlerim.]

Ben ne yaşadığımın farkında değildim. Kendimi çok kötü hissediyordum.

Her şey tam yerine oturdu diyordum. Geri tamamen bozuluyordu. Bu nasıl hayattı? Ben hayat mı yaşıyordum?

Benim hayatım kararmıştı neredeyse. Ne yaşadığımı bilmiyordum. Dümdüz bir hayat yaşıyordum. Bir anda her şey olabiliyordu. Her şey benim kafamı karıştırıyordu.

Hayatı yaşamak çok zordu gerçekten çok zordu. Eğer düzgün bir hayat yoksa daha zordu.

Karşımda ki adam bir bana, bir Polat'a, bir Meral'e baktı."Allah senin belanı versin." Dedi Meral'e."Kardeşimize sahip çıksan ne olacaktı? Babanın yanında duracağına Maral'a sahip çıksan ne olacaktı?" Dedi.

Ne diyordu ya bu adam?"Herkes hak ettiğini yaşar abi." Dedi.

"Abi deme bana." Dedi bağırarak. Polat'a döndü."Sana ne demeli lan? Ben sana on sekiz yaşında da söyledim. Otuz iki yaşına geldin yine söylüyorum ama bakıyorum da anlamamışsın. Evlendiğiniz halde hâlâ kardeşimi üzmeye devam ediyorsun. Bir başka kadını hamile bırakmak nedir? Hem de Maral ile evli iken." Bağırıyordu.

Başım dönüyordu. Elimi sandalyeye dayarak ayakta durmaya çalıştım. Tam karşımda duran adam yanıma doğru koştu. Belimi sıkı bir şekilde tuttu.Polat yanıma geleceği sırada eli ile durdurdu."Sakın sakın gelme. Kardeşimin kıymetini bilmiyorsun." Dedi.

"Sen bildin mi peki?" Dedi Polat bağırarak.

"Maral oturur musun şuraya?" Dedi bana bakarak.

Sandalyeyi çekerek oturdum. Herkes bize bakıyordu.

"Emin ol ben Maral'ın yanında olsam onun kıymetini çok iyi bilirdim ama hayat şartları ben yanında olamadım. Yanında olan da kıymetini bilmiyor zaten." Adam hâlâ bağırıyordu.

Polat sinirleniyordu."Hayat şartların çokta kötü olsa kardeşinin yanında olmalıydın."

"Bak Polat insan dilinden anlamıyorsun ben sana hayvan diliyle mi konuşayım?" Bana baktı ardından Polat'a döndü."Hangimizin ki daha ağır sence? Yanında olup onu aldatman mı? Yoksa hiç yanında olmamak mı? Resmen kız kardeşimi aldatmışsın sen." Dedi bağırarak.

"Bak Miran sen çok fazla dengesizsin ve dengesiz konuşuyorsun." Dedi Polat bağırarak.

Miran.

Miran benim abimdi.

"Ben mi dengesizim?" Dedi.

Oturduğum yerden kalktım."Yeter." Bağırmam ile herkes bana dönmüştü."Yeter susun. İkinizde birbirinizden şerefsizsiniz. Niye kendinizi koruyorsunuz?" Dedim.

Polat'ın yanına doğru gittim."Bana neden söylemedin? Neden bebeğin senden olduğunu söylemedin?" Abim denen adama döndüm."Ya sen? Sen neden benim yanıma gelmedin de bugün geldin." Dedim bağırarak.