SİYAH CEYLAN+18

11.Bölüm +18

[İyi okumalar bebişlerim]

Sabah uyandığımda ilk işim duşa girmek olmuştu.

Duş alıp çıktıktan sonra giyinme odasına giderek üzerime şık bir takım giymiştim. Bu akşam Polat'ın bir iş arkadaşı gelecekti.

Elbisenin yırtmacı derindi. Saçımı arkaya atarak yatak odasına geçtim.

Yatak odası ile giyinme odası arasında bir kapı vardı. Aslında giyinme odasının iki kapısı vardı. Birisi yatak odasından giriliyordu diğeri ise normal kapıdan giriliyordu.

Yatağın üzerine oturarak Polat'ın boynuna ufak bir öpücük koydum."Kocacığım kalkar mısın? Saat çok geç olmuş." Dedim.

Ayağa kalkarak perdeyi açtım."Poğaça yaptım biliyor musun? Hem geçenler yaptığım gibi olmadı. Şişmedi, onlar şişmişti. Simay'ı da kahvaltıya çağırdım." Dedim.

Polat hâlâ yatıyordu fakat gözleri açıktı bunu hissediyordum. Yanına giderek çıplak sırtını okşadım.

"Artık kalkar mısın? Yoksa seni çok nazik bir şekilde uyandıracağım." Dedim.

"Nasıl?" Dedi uykulu ses tonu ile.

Komodinin üzerinde duran sudan bardağa çok az doldurarak yüzüne döktüm.

"Böyle paşam." Dedim.

Koltuğun üzerine bıraktığı sweati yüzüne attım."Bir zahmet şunu giymeden kalkma. Perdeyi açtım." Dedim.

Polat'ın yanından uzaklaşarak kapıyı açtım, dışarıya çıktım. Kapı çalıyordu. Merdivenleri hızlı bir şekilde indim.

Kapıyı açtığımda karşımda Simay'ı gördüm fakat havada ki güneş yüzüme vurmuştu ve Simay'ın yüzüne bakamıyordum.

"Neymiş yengeciğim güneş güzele vururmuş, günaydın." Dedi gülerek.

Güldüm."Günaydın, gir hadi." Dedim.

"Hava çok güzel ya. Kar ve yağmurun ardından böyle bir güneş beni çok mutlu etti." Dedi.

"Demi, güneş çok güzel." Dedim.

"Abim nerede?" Dedi koltuğa oturarak.

Karşısına tekli koltuğa oturdum."Yukarıda gelir şimdi herhalde."

"Abim'in normal hali. Hep geç kalkıyor. Ben çok sinir oluyordum. Ne yatmak bilir ne kalkmak." Dedi gülerek.

Polat'ın sesi geldiğinde dönerek baktım. "Simay Hanım karıma beni mi şikayet ediyorsun?"

Üzerinde bej renginde kumaş bir pantolon vardı üzerine ise siyah gömlek giymişti. Gömleğin de kollarını kıvırmıştı.

"O ne öyle kaba dayılar gibi?" Dedi Simay kaşlarını çatarak.

Yanıma gelerek, yanımda durdu."Ne kaba dayısı? Onlar öyleydi ben de düzeltmeye üşendim. Şimdi düzeltiyorum." Dedi.