5.Bölüm

395 29 2
                                    

[İyi okumalar bebişlerim]

Hayat bu işte ite kalka büyüyorduk. Ne acılar çekiyorduk ama büyüyorduk. Büyümek zorundaydık.

Bazı şeylerin üzerini kapatmak zorundaydık. Hayatımızı düzene sokmak zorundaydık.

Bu hayatta yaşamak zorundaydık ya. Allah canımızı alana kadar yaşamak zorundaydık. Ne çekersek çekelim yaşayacaktık, zorundaydık. Bu dünyaya gelmiştik bir kere.

Gözümü açtığımda karanlık bir odada olduğunu fark ettim. Karşımda iki tane köpek vardı. Köpekten çok korkardım. Yanıma yaklaşmalarını sevmezdim. Hep uzak dururdum onlardan.

Gözümü kapatarak tekrar açtım. Bir rüya olmasını diledim ama rüya değildi. Bu bir gerçekti.

Köpekler ile aynı ortamda duramazdım. Kapalı karanlık odada duramazdım. Kötü olurdum.

Köpekler gözümün içine bakıyordu. Ayağa kalkacağım sırada bir şey fark ettim. Ayağım bir yere bantlıydı. Kollarım ise arkamda bantlıydı. Köpekler patilerini bana doğru uzattılar. Patilerini uzatmaları ile yerime çekildim.

İçimde kötü bir his vardı. Buradan kısa süre içinde kurtulmam gerekti. Kalbim çok hızlı atıyordu. Çok hızlı nefes alıp veriyordum. En son Polat'ın verdiği ilacı içmiştim. Bir daha ilaç içmemiştim ve böyle durumlarda hemen içmem gerekti fakat ilacım yanımda değildi. Gözlerimi kapatıp kapatıp açtım.

Kapı açıldığında içeriye biraz ışık geldi fakat kapı kapandığında ışık gitmişti.

Adam önüme oturdu."Ters bir hareketinde şu köpekleri üzerine salarım." dedi.

"Tehdit mi ediyorsun ya? Ne yapmaya çalışıyorsun sen?" dedim.

"Kes sesini bence. Karanlıktan ve köpeklerden çok korktuğunu bilirim. Şunları üzerine salmam hiç zamanımı almaz emin ol." dedi.

"Cevdet'in adamısın demi?"

Ayağa kalkarak köpeklerin başını okşadı."Bu seni ilgilendirmez." dedi.

Kapıyı açarak tekrar dışarıya çıktı. Kolum çok fena bantlanmıştı. Oynatamıyordum ve kolum ile ayağıma kramplar giriyordu.

Köpekler çok kötü bakıyorlardı. Buradan nasıl çıkacaktım? Karanlık alanda tek gördüğüm köpeklerin gözüydü başka hiçbir şey göremiyordum.

Uyuyarak kendimi biraz da olsa rahatlatabilirdim belki.

Gözlerimi kapatarak uyumaya çalıştım.

***

Uyandığımda içerisi daha da karanlıktı. Karşımda üç tane köpek duruyordu ve bu daha da korkmamı sağlamıştı.

Köpek bacağımın üzerine uzandığında kalbim çok hızlı attı. Köpeklerden korkuyordum evet köpeklere yaklaşamıyordum ama köpek şuan bacağımın üzerinde yatıyordu.

SİYAH CEYLAN+18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin