SİYAH CEYLAN+18

12.Bölüm

[İyi okumalar bebişlerim.]

Ben bir çukurun içine düşmüştüm. O çukurdan ne zaman çıkardım bilmiyorum ama çıkamazdım. Ben o çukurun içine gömülmüştüm.

Hayat benim yüzüme gülmemeye yemin etmişti. Ben bu hayatı yaşayamayacaktım.

Hiç bir zaman mutlu olamayacaktım. Bu belli bir şeydi. Her zaman yoluma farklı farklı kişiler çıkaracaktı. Her işin başında birisi olacaktı.

Her zaman bir işi bozan birisi olacaktı ve ben o hayatı yaşayamayacaktım.

"Maral." Dedi Merve.

Kafamı kaldırarak yüzüne baktım."Ne?" Dedim.

Kafasını salladı."Duyduğun gibi." Dedi.

"Yalan söylüyorsun Polat'dan değildir." Dedim.

"Bir aylık ve ben bir ay önce Polat ile ilişkiye girdim. Başka hiç kimse ile ilişkiye girmedim. Emin ol ben de bu karnımda ki bebeği istemiyorum. Polat sadece benim ile zamanını geçiriyordu. Seni hatırlamamaya çalışıyordu. Bu bebekte o zamanda oldu." Hâlâ bardak ile oynuyordu."Sana danışmak istedim. Polat'a söylemeli miyim? Söylemeden bebeği aldırmalı mıyım?" Dedi.

"Aldırma, o bebeğin bir suçu yok. O bebek sizin zevkiniz yüzünden ortaya gelen bir şey. O bebeği aldırıp günaha girme." Dedim.

"Aranıza girmek istemiyorum. O yüzden aldıracağım zaten Polat da istemiyordur." Dedi.

"Hayır." Kafamı kaldırarak yüzüne baktım."Sen Polat ile konuş." Dedim ağır bir şekilde yutkunarak.

"Peki sizin evliliğiniz?" Dedi.

Tekrardan ağır bir şekilde yutkundum. "Ortada bir bebek var. O bebeğin babası Polat ise bakmak zorunda. Ben ortadan çekilirim. Hiçbir zaman ikinci birisi olmak istemem." Dedim.

"Peki teşekkür ederim." Yüzünü kaldırarak yüzüme baktı."Sen iyi misin?" Dedi.

Kafamı salladım."İyiyim." Dedim.

"Şahsen ben sana son bir şey söylemek istiyorum." Yüzüme baktı."Baban seni sevmemiş ki Polat seni sevsin." Dedi ağırca yutkunarak.

"Demi?" Dedim.

Oturduğum yerden kalkarak hızla dışarıya çıktım. Temiz havayı içime çektiğimde gözümden bir damla yaş düştü.

Evden bir çalışanı çağırarak arabamı aldırdım daha sonra ise sahil kenarına doğru yürüdüm. Üst üste çalan telefonları bile açmadım. Açmak istemedim.

Merve hamileydi. Hem de Polat'dan hamileydi. Aradan çekilmek zorundaydım. Sonuçta Polat asla o bebeğin alınmasını istemezdi. Polat iyi birisiydi. O bebeğin canına kıymak istemezdi.

O kadın ile beni unutmak için birlikte olmuştu. Fakat şuan daha güzel bir şekilde unutacaktı. Tamamen unutacaktı. Çünkü o artık bir baba olacaktı.

Gözlerimden akan yaşları tek tek sildim. Tek dileğim mutlu bir yuva kurmaktı. Bu da olmamıştı. Allah kahretsin ki bu da olmamıştı.

Allah hiçbir şeyi bana layık görmüyordu. Hiçbir şey yaşayamıyordum. Hiçbir istediğimi elde edemiyordum.