အချစ်အပိုင်းအစလေးများ [completed]

Part.24

ကမ္ဘာတစ်ယောက်နှင်းဆီပန်းစည်းလေးကိုကိုင်ကာနေကြာ့အိမ်ရှေ့သို့ရောက်လာ၏။

သူနေ​ကြာ့ကိုသေချာတွေ့ပြီးအကြောင်းအရင်းအမှန်ကိုမေးရမည်။

''တီတောင် တီတောင်''

အိမ်ရှေ့ကဘဲလ်သံကြောင့်ရွက်နုလေးကအရာရာကိုစူးစမ်းလိုသူပီပီအိမ်ရှေ့သို့ပြေးထွက်လာလေ၏။

ကမ္ဘာခြံတံခါးကြားကနေခြံထဲလှမ်းကြည့်တော့ရွက်နုသစ်ဆိုတဲ့ကလေးလေးကမြန်ဆန်လွန်းသောခြေလှမ်းတွေနဲ့ပြေးထွက်လာ၍သူ့မှာအသည်းယားသွားရသည်။

ခဏကြာတော့လူတစ်ယောက်ထွက်စာတံခါးပေါက်ကပွင့်လာပြီးရွက်နုလေးကခြံရှေ့ထွက်လာလေ၏။

''ဦး ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ''

ကမ္ဘာ ရွက်နုလေးရှေ့ခြေဖျားထောက်ထိုင်ချပြီးမျက်နှာလေးအားစေ့စေ့ကြည့်လိုက်၏။
နှစ်နှစ်ကျော်ကျော်လောက်သာရှိသေးမည်ထင်ရသော်လည်းကလေးလေးကလူကြီးလေးလိုအရမ်းလည်လွန်းသည်။

''သမီးကဘယ်သူ့သမီးလေးလဲ''

''မေမေ့သမီးလေ''

''မေမေနေကြာလား''

''ဟုတ်''

''သမီးမေမေရော''

''မေမေကမီးဖို့စတော်ဘယ်ရီဖျော်ပေးနေတာ''

''သမီးကစကားအရမ်းတတ်တာပဲကွာ သမီးဖေဖေကရော''

''ဖေဖေ ဖေဖေရှိဘူးလေ''

''ဟင်!''

ရွက်နုလေးကသူ့လက်ထဲကအနီရောင်နှင်းဆီပန်းစည်းကိုကြည့်လာ၍သူက

''သမီးကြိုက်လို့လား''

''ဟုတ်''

ကမ္ဘာပန်းစည်းထဲကပန်းတစ်ပွင့်ကိုယူပြီးရွက်နုလေးအားပေးလိုက်တော့ကလေးကပန်းကိုနမ်းမလိုလုပ်စဥ်

''မနမ်းနဲ့!!''

နေကြာ့စကားလည်းအဆုံးသမီးကလည်းပန်းကိုနမ်းလိုက်လေ၏။

''ဟင့် အဟွတ်''

ကမ္ဘာ နေကြာ့ကိုလှည့်ကြည့်နေတုန်းရွက်နုလေးကသတိလစ်လဲကျသွား၍သူမျက်လုံးပြူးမျက်စံပြူးဖြစ်သွားရလေသည်။