အချစ်အပိုင်းအစလေးများ [completed]

Final Part

နေကြာဆေးရုံကဆင်းပြီးအိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်းကမ္ဘာကသူမထံရောက်လာလေ၏။

သူ့ကိုမြင်တာနဲ့ဧကရာဇ်ကထိုးမယ်တကဲကဲလုပ်နေလို့ခြွေ့မှာမနည်းတားထားရသည်။

''မင်းကငါ့အိမ်ကိုဘာလာလုပ်တာလဲ ခုချက်ချင်းငါ့အိမ်ထဲကထွက်သွား''

''အန်ကယ် ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော့်အမှားတွေကိုပြန်​ပြင်ဆင်ခွင့်ပေးပါ''

''ငါဘာမှမကြားချင်ဘူးဟေ့ကောင် မင်းအခုထွက်သွား''

နေကြာ့အဖေကကသူ့ကိုအိမ်ထဲကနေတွန်းထုတ်တော့နေကြာကအခန်းတစ်ခန်းထဲကနေမျက်ရည်တွေဝေ့သီနေသောမျက်ဝန်းတွေနဲ့သူ့အားကြည့်နေပြီးသူနဲ့အကြည့်ချင်းဆုံတာနဲ့ချက်ချင်းပဲအခန်းတံခါးကိုပြန်ပိတ်ပစ်လိုက်လေ၏။

''မင်းအခုထွက်သွား မင်းလိုလူယုတ်မာလက်ထဲကိုငါ့သမီးနဲ့ငါ့မြေးကိုဘယ်တော့မှပြန်မထည့်ပေးဘူး''

ဧကရာဇ်ကသူ့ကိုအတင်းတွန်းထုတ်ရင်းခြံထဲရောက်တာနဲ့ကမ္ဘာကဒူးထောက်ချကာ

''ကျွန်တော့်ကိုခွင့်မလွှတ်မချင်းကျွန်တော်မသွားဘူး ကျွန်တော်နေကြာ့ကိုချစ်တယ် အရင်ကမှားခဲ့တာတွေအတွက်လည်းနေကြာ့ကိုပြန်ပြီးပေးဆပ်ချင်တယ် ကျွန်တော်နေကြာနဲ့သမီးလေးနဲ့အတူမိသားစုဘဝကိုထူထောင်ချင်တယ်အန်ကယ် နေကြာအပါအဝင်အန်ကယ်တို့မိသားစုကျွန်တော့်ကိုလက်ခံမှကျွန်တော်ဒီနေရာကထမယ်''

''ဘာကွ!!''

​သူထပ်ထိုးဖို့ရွယ်တော့ခြွေကသူ့ကိုဆွဲကာ

''မလုပ်ပါနဲ့ကိုကြီးရယ် လာပါ သူ့ဘာသာဘာလုပ်လုပ်ပစ်ထားလိုက်''

ပြောရင်း ခြွေကသူ့အားအိမ်ထဲဆွဲခေါ်လာလေ၏။

နေကြာလည်းအပြင်ကအသံတွေကြောင့်အခန်းနံရံကိုမှီထိုင်ကာငိုတော့သမီးကသူမမျက်ရည်တွေကိုလာသုတ်ပေးပြီး

''မေမေငိုနဲ့လေ ငိုရဘူးနော်''

နေကြာမျက်ရည်တွေကိုကမန်းကတန်းသုတ်ရင်းသမီးအားရင်ခွင်ထဲမှာဖက်ထားလိုက်သည်။

_____________

နာရီများစွာကြာမြင့်သွားခဲ့ပြီ။ဒါပေမယ့်ကမ္ဘာကဇွဲကောင်းကောင်းနဲ့ဒူးထောက်နေတုန်းပင်။