Uzaklığın en büyük yaraydı

Özel bölüm 1

Zar zor döndüğümde Çınar'ın yüzüyle karşılaştım. Hamileliğimin yedinci ayındaydım ve yatakta dönerken bile zorluk çekiyordum. 

Çınar'a sarılmaya çalıştığımda uykusunda olmasına rağmen beni kollarının arasına aldı ve çenesini başımın üzerine yerleştirdi. Yüzümü göğsüne gömdüm ve derin bir nefes aldım.

Gözlerimi yumdum ve kahvaltıda ne yiyeceğimi düşünmeye başladım. Henüz gece olduğu için çok zamanım vardı. Canım farklı farklı meyveler çekiyordu. Öyle böyle değil.

Aşerdiğimi fark ettiğimde başımı kaldırdım ve Çınar'ın uyuyan yüzüne baktım. Bu yakışıklıya çok yazık olacaktı ama canım çok çekmişti. O yüzden onu uyandırmaya kıydım. "Çınar."

Kaşlarını hafiften çattı ama başka bir tepki vermedi. Belime sardığı kollarını sıkılaştırdı ve bana sıkıca sarıldı.

"Çınar." Ellerimi saçlarına götürdüm ve parmaklarımı yumuşak tellerde gezdirdim. "Uyan lütfen."

Çınar bu dediğimle gözlerini kırpıştırarak açtı ve bana uyku mahmurluğuyla baktı. "Ne oldu bebeğim?"

Dudağımı ısırdım ve elimi yanağına koydum. "Canım bol bol meyve çekti Çınar."

Komidinin üzerindeki gece lambasına uzanıp açtıktan sonra  telefonuna uzandı. Saate baktı ve iç çekti. "Saat henüz üç buçuk bebeğim. Evde yok mudur istediğin meyveler?"

Gözlerim doldu ve dudaklarım titredi. "Bütün meyveleri dün yiyip bitirdim Çınar. Sadece muz kaldı ama ben kırmızı meyveler istiyorum."

Gülümsedi ve elmacık kemiğime hafif bir öpücük kondurdu. "Ne yapacağız artık, bir yerden bulacağım." Çınar yataktan kalktı ve dolaba gidip içinden birkaç parça kıyafet çıkardı. Üzerini giyindi ve tekrar yanıma geldi. "İstediğin başka bir şey var mı?"

Başımı iki yana salladım ve suçluluk duygusu içinde ona baktım. Gecenin birinde onu uyandırmam beni çok üzmüştü. "Özür dilerim Çınar."

Karnıma eğildi ve pijamamı kaldırıp dudaklarını tenime bastırdı. "Kızımız acıktıysa babası tabii ki de karnını doyurur."

"Çok iyisin Çınar." Dedim burnumu çektikten sonra.

"Ağlama bebeğim." Karnımı örttü ve dudaklarını alnıma bastırdı. "Hemen geleceğim. Evde yalnız kalabilir misin?"

Başımı hemencecik salladım. "Kalırım, ama hemen gel."

"Hemen gelmeye çalışacağım." Yanağımdan son kez öptü ve odadan çıktı. Birkaç dakika sonra dış kapının sesi duyulduğunda gittiğini anlamıştım.

İç çektim ve doğrulup sırtımı yatak başlığına yasladım. Uyuyamayacağım için elime telefonumu aldım ve kitap okumaya başladım. Çınar evde olmayınca huzursuz hissediyor ve uyumak istemiyordum. Bu çoğu zaman akşamları böyle oluyordu.

Ne kadar okudum bilmiyorum ama beni durduran şey karnımda hissettiğim hareketlenmelerdi. Bebeğim çok sabırsızdı anlaşılan.

Elimi karnımda gezdirdim rahatlaması için. "Merak etme anneciğim, baban hemen gelecek." Dış kapının sesi duyulduğunda bende rahatlamıştım. "Bak geldi bile."

Çınar dakikalarca aşağıda oyalandıktan sonra sonunda odanın kapısı açıldı ve içeriye girdi. Elinde kocaman bir kase vardı ve meyve kokuları buraya kadar geliyordu.

Yanıma geldi ve getirdiği kaseyi yanıma koydu. "Açık manav bulmak zor oldu ama Demir'in yardımıyla hallettik."

Kaseyi karnıma koydum ve ona şaşkınlıkla baktım. "Abimi de mi uyandırdın?"