18 | "canın acıyor mu?"dedin bilmem acıyor musun?
[ Isabel laRosa, Eyes don't lie ] ♪
˝ Benim olduğunu söyle
gözler yalan söylemez
bana sırlarını anlatırsın
hayatı dudaklarının arasında saklıyorsun ˝
//taehyung🦋
Bir seyirci, tiyatro sahnesinin arkasında dönenlerin ne olduğunu bilebilir miydi? Bilemezdi. Belki tahmin edebilirdi ama asla gerçekliğe kavuşamazdı. Çünkü, bazen bazı şeylerin arkasında neler döndüğünü bilemezdik ve hayat bize sırlarıyla birlikte yaşamayı öğretirdi.
Hayat, sırlarla ve sırttaki yaralarla doluydu.
Kafamın içerisinde günlerdir, bir tilki gibi, dolanan tek bir şey vardı. Değişir miydi? Günün birinde, her şey tamamen değişir miydi? Düşünmekten kafayı yiyebilecek derecelere gelmiştim. Sürekli avuç içlerime bakıyor, kırmızı lekeleri tekrar tekrar görmemle birlikte yatağın köşesine siniyordum.
Kabuslar gözlerimi kapattığım an karşılıyordu beni. Bazen nefesimin kesildiğini hissediyor, uykumdan sıçrayarak uyanıyordum. Fakat her bir uyanışımda aynı cümleler, aynı ses, aynı koku karşılıyordu beni.
"Geçti," diye fısıldıyordu. Kolları her zaman bedenimi sarıyor, parmak uçları kırılgan bir kuşmuşum gibi usul usul dokunuyordu saçlarıma. "Güvendesin, bebeğim. Hiçbiri bulamayacak seni."
Kalbimin ortasında ki yangını kelimeleriyle söndürüyordu. Dudaklarından dökülen her bir harf, nefes almamı daha da kolaylaştırıyordu sanki. Ve o da bunu hissediyordu ki sürekli konuşuyordu benimle.
"Kirpiklerinin gölgesi bile yüzünde nasıl güzel durabiliyor?" Demişti bir gece. Gözlerim kapalıydı fakat o uyuduğumu zannediyordu. Bense birazcık düşüncelerini dinlemekten zarar gelmeyeceğini düşünüyor, normal nefesler almaya çalışıyordum. Fakat gerçekten zordu. Her bir cümlesi kalbimde bambaşka hisleri meydana getiriyor, nefes alışverişlerim kendiliğinden hızlanıyordu.
"Göğüs kafesimden içeriye girebilseydin yine de kabus görür müydün? Seni orada kimse bulamazdı. Bu kadar güzel olmana, bu güzelliğinle bu kadar kötü insanla baş etmene dayanamıyorum."
"Belki de güzelliğimden dolayı kabuslarımda ki kötü adamlar bırakmak istemiyordur beni," diye yanıtlamıştım onu. Hafifçe güldüğümde ise bunun onu da tebessüm ettirdiğini biliyordum. Zaten tek amacım da onu güldürmekti. Benim düşüşüm onu da düşürüyordu ve bunu istemiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
a litte death | taekook
FanfictionO gece belki de hiç yaşanmamalıydı. Ya da yaşanması gereken en önemli gecelerdendi? Basit bir oyunun içine düştüğünü sanan Taehyung, aslında sırlarla dolu hayatının anahtarını kilidine sokmuş, kendisini bambaşka duygularla tanışırken aynı zamanda da...