O gece belki de hiç yaşanmamalıydı. Ya da yaşanması gereken en önemli gecelerdendi? Basit bir oyunun içine düştüğünü sanan Taehyung, aslında sırlarla dolu hayatının anahtarını kilidine sokmuş, kendisini bambaşka duygularla tanışırken aynı zamanda da...
˝ Seni sevdiğimi söylediğimde, seni sonsuza dek sevdiğimi kastetmiştim. ve seni sevmeye devam edeceğim. çünkü yapmayı istediğim tek şey bu. ˝
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
//
yazar, geçmiş🦋
Emniyet müdürlüğünün koridorlarında gergin bir hava sahipken Kim Namjoon kunduralı ayakkabılarını daha sert basıyordu zemine. Etrafında duyduğu karmaşa sesler falan umurunda değildi. Gitmeyi hedeflediği tek bir yer vardı. Tek bir oda. Fakat etrafında dolanan bir kadın sürekli peşinden geliyordu.
"Ne oldu?" Diyerek arkasına döndüğünde kafasını saygıyla eğmişti genç, polis kadın.
"Kusura bakmayın Amirim," diyerek derin bir nefes almıştı. "Görüşmenize sadece yirmi dakika kaldığını söylemem gerekiyordu."
"Anladım, teşekkürler. Zamanında orada olacağım zaten."
Genç kadın onaylayarak ters yöne doğru gittiğinde Namjoon yoluna devam etmek adına sert adımlarını yola koymuştu. Yalnızca bir kaç adım daha attığında hedefini görmüş, sinirden titrememek için kendisini hazırlamıştı. Fakat, duvarda gördüğü savcı damgası ve yanında ki o isim bile sinirlenmesine yetiyordu.
Kapıyı zorunlu olduğu için bir kaç kez tıklatmış, içeriden herhangi bir ses gelmediğinde ise odaya aniden dalmıştı.
"Burada olduğunu biliyordum," diyerek karşısında ki pişkin adama baktığında sertçe yutkunarak yakasına yapışmıştı.
"Ne o? Artık saygı ifadelerini de mi kaldırdık aramızdan? Karın buna ne diyor?"
Savcı Kim boğazına yapışan elleri hiç umursamadan oturduğu koltukta yayıldığında gözlerini karşısında ki adamın yüzünde gezdiriyordu. Göz altları morarmıştı fakat tutuşunun sertliğinde çok bir fark yoktu.
"Beni iyi dinle," diyen Amir Namjoon tutuşunu daha da sert bir kıvama getirdiğinde gözlerinde alevler yanıyordu. "Ne yapıyorsun, kafanda ne var? Bunların hiç birinden henüz emin değilim ama sen delinin tekisin. Siktiğimin delisinden bir farkın yok senin. Bana bak Kim-"
"Sayın Savcım," Diyerek onun hitaplarını düzelten Savcı Kim dudaklarını yaya yaya gülüyordu.
"Siktiğimin savcısı!" Sert ellerle yakasını bırakarak tekerlekli sandalyesiyle birlikte ittirmişti Namjoon.
