O gece belki de hiç yaşanmamalıydı. Ya da yaşanması gereken en önemli gecelerdendi? Basit bir oyunun içine düştüğünü sanan Taehyung, aslında sırlarla dolu hayatının anahtarını kilidine sokmuş, kendisini bambaşka duygularla tanışırken aynı zamanda da...
˝Dişine takılmışçasına kurtulamadığın bi' korkuya kapıldın mı? Gizli kozların var mı? Dibe battığının farkında değil misin?˝
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
//
Taehyung🦋
"Bunu yapmak bir delilik!" Hoseok arkamızdan inatla bağırırken jimin ve ben resmen onu duymamazlıktan geliyorduk. Biz merdivenleri tırmanıp benim odama koşarken hoseok ise bizi takip etmekle meşguldü. Biliyorduk, ne yaparsak yapalım bizimle gelecekti.
"Bir kez olsun gerilmeyelim hobim olur mu?" Dedim, derin bir nefes alıp son kez kararımı gözden geçirerek. Jimin bana cesaret dolu bakışlar atıyordu ve bende ona sadece gülümsemekle son kararımı belli ediyordum. Bu sefer ikimizde hoseoka dönmüş ve onu da heyecanlandırmak ister gibi sırıtmıştık. Bu gece biraz olsun özgür olmaya ihtiyacımız vardı.
"Ah," Elini saçlarından geçirip derin nefes almış bize bakmıştı. "Tamam hadi yapalım şunu!" Diye mırıldandı.
Biz jiminle heyecanla zıplarken dişlerimi dudaklarıma geçirdim ve elimde getirdiğim beyzbol sopasını odamda ki cama geçirdim. Normal bir şekilde açmayı ben de isterdim ama pencelerin kilitli olduğunu biliyordum.
Pencerem saniyeler içerisinde tuzla buz olurken dudaklarımı birbirine bastırdım. Bu ana gelene kadar gayet iyiydim fakat şu an biraz gerilmiştim.
"Pekala önce ben ineceğim," dedim.
Elimdeki sopayı yatağımın köşesine bıraktığımda kırılan camdan bacaklarımı sarkıttım ve kendimi çokta yüksek olmayan bir mesafeden yere doğru bıraktım.
"Ah siktir."
Dudaklarımdan kopan hafif fısıltıyı duyan jimin camdan bana baktığında bir sorun olmadığını belli edercesine elimi salladım. Aniden atladığım için bacağım yanmıştı ve biraz boktan hissettirdiği söylenebilirdi.
"Biraz daha camda beklersen kıçını tekmeleyeceğim hobi!" Yukarıdan seslenen jimin ile güldüğümde hoseok bana cesaret ister gibi bakışlar atıyordu. "Ah," diye fısıldadım. "Lütfen artık atla yoksa babanneme yakalanacağız," dedim. Pek iyi duymuyordu zaten ama yine de sıkıntıydı.
Hoseok en sonunda dudaklarını dişleyerek camdan ayaklarını sarkımış, kendini temkinli bir şekilde aşağı bıraktığında yüzünü buruşturmuşturdu.
