O gece belki de hiç yaşanmamalıydı. Ya da yaşanması gereken en önemli gecelerdendi? Basit bir oyunun içine düştüğünü sanan Taehyung, aslında sırlarla dolu hayatının anahtarını kilidine sokmuş, kendisini bambaşka duygularla tanışırken aynı zamanda da...
˝Hoşlanıyorum, sana bakmaktan. her hareketin, benim bir zaafım. Seni beklemek, sana tapmak.˝
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
//
yazar, bir yıl önce 🦋
Dağılmış yer altında beş beden oturuyordu fakat bu yer masa falan değildi. Hepsi yere çökmüş, ellerinde ki alkol bardaklarıyla birlikte duvara yaslanarak öylece tavanı izliyordu. Üstleri kanla bulanmış, ellerinde ki cam bardaklara parmaklarındaki kırmızı lekeler geçmişti. Az önceydi. Büyük bir operasyondan çıkmışlardı ve şimdi tüm ülke onları konuşurken öylece oturuyorlardı. Hiçbir şeyi onlar yapmamış gibiydi. Pek duygu hissettikleri de söylenemezdi.
Duvara yansıyan projeksiyondan haber muhabirinin sesi yükseliyor, çıkan katliamı korku ve endişe dolu sesiyle anlatıyordu. Bunu hepsi aynanda duyuyordu fakat odanın içerisinde hiçbir ses çıkmıyordu.
"Korku dolu bir şekilde anlatması ne kadar garip, değil mi?" Uzun sessizliği bozan kişi Yeonjun olduğunda, boğazından tiz bir gülme sesi yayılmıştı. Komiklikten uzaktı. "Bizim yaptığımız şey kötü olan, korkmaları gereken şeymiş gibi davranıyorlar... Aslında onları asıl korkunç olan insanlardan kurtarıyoruz."
"Hep kötü yanından bakıyorsun, yaşın yüzünden mi bebe?" Seokjin ona yanıt olarak konuştuğunda sırıtarak bardağından koca bir yudum almıştı. "Bize teşekkür eden bir çok insan da var. Tüm insanlığın bir avuç katile sempati duymasını, arkada dönen şeyi bilmeden desteklemesi gerektiğini düşünemezsin. Aptal."
"Sen bir katil misin?" Yeonjun sinirle çıkışmıştı.
"Değil miyim?" Elinde ki bardağı kafasına dikmişti. "Buraya gelmeden önce döverek öldürdüğüm adamın dişi cebimden çıktı amına koyayım. Katil değilim de neyim? Hayır kurumu başkanı ya da bir polis mi?" Söyledikleri sessiz kalan tüm ekibi güldürdüğünde buna keyfi epey bozuk olan Jungkook bile dahildi.
"Sen katil misin? Diye soran Yeonjun.. Yarım saat önce büyük bir sevinçle kurban parmağı kesiyordu amına koyayım. Yüzüne kan bulaşacak uğraşma, diyorum. Yok Hyung parmaklarıyla bana dokundu, diyor." Yoongi'nin kahkaha atarak anlattığı şey Yeonjun'un dahi gülmesine sebep olurken ani bir sessizlik tekrardan tüm odayı kaplamıştı.
"Yirmi üç," diye fısıldadı Jungkook. Tüm gözler üzerine çevrildi.
"Ne yirmi üç? Kestiğin kelle sayısını mı hesaplıyorsun, hayırdır?" Soobin ilk kez konuşarak Jungkook'un sert bakışlarını üzerine çektiğinde diğerleri gayet eğlenmişti.
