Cesaretin Var Mı Aşka?

7.Bölüm

#2KIcinTesekkurEderim.💜

Bölüm Şarkısı: Kolpa- Gurur Benim Neyime.

#

Merve: "Artık gözlerimi açmayı düşünüyor musun?"

Anıl elleriyle Merve'nin gözlerini kapatmıştı, onu sürpiz bir yere götüreceğinden bahsetmişti dün mesajlaşırken.

Anıl: "Tamam geldik, açabilirim. 3'ten geriye sayıyorum.

3..

2..

1..

Anıl sayması bitince ellerini Merve'den çekti ve Merve gördüğü manzara karşısında şaşırmıştı. Çünkü bir ağaç evin önünde durmaktaydılar.

Merve: "Anıl.. Burası kimin böyle?"

Anıl: "Benim."

Merve: "Sen mi yaptın?"

Anıl: "Evet, yani babamla yapmıştım. Tabii o yaşarken.." sesi sonlara doğru kısılmıştı.

Merve: "Ah.. Bilmiyordum, başın sağ olsun."

Anıl: "Sağ ol. Neyse eve çıkalım mı?"

Merve: "Olur."

Böylece ağaç eve çıktılar. Evin duvarlarında Superman, Batman, Spiderman gibi çizgi film karakterlerinin posterleri asılıydı. Ve yerlerde renkli boya kalemleri, kağıtlar ve peluş oyuncaklar vardı.

Merve bu yaşına gelmesine rağmen peluş oyuncaklara karşı içinde bir sempati beslerdi ve bu yüzden peluş bir ayıcığı eline almıştı bile.

Anıl: "Çok güzeller, değil mi?"

Merve: "Evet.."

Anıl: "Buraya herkesi getirmem, çünkü burası benim için cidden çok özel. Evin her köşesine baktığımda çocukluk hatıralarımı, ve en önemlisi babamı anımsıyorum. Yani demek istediğim senin bendeki değerini anla artık.."

Merve: "Anıl ben senin bana verdiğin değerin farkındayım. Sadece henüz yaralarım kapanmamışken başka birine bağlanma düşüncesi beni ürkütüyor."

Anıl: "Seni zorlamayacağımı söyledim zaten, zamanla olacak bir şey bu. Pat diye beni sevemezsin ya da bana bağlanamazsın. Zamana bırakacağız."

Merve: "Anlayışın için teşekkürler." dedi buruk bir gülümsemeyle.

Anıl biraz ötedeki albümü aldı ve ortalarına koydu.

Anıl: "Hadi gel biraz sana çocukluk resimlerimi göstereyim."

Merve: "Aa olur."

#

Sahra bir ağacın tepesine çıkmış, gökyüzünü izliyordu. Gözleri hala biraz yaşlıydı.

Normalde o kadar kolay ağlayan bir kız değildi,ama insanlar ilk kez ona böyle
bir yakıştırma yapmıştı ve bu durum haliyle canını sıkmıştı.

Birde Turabi konusu vardı tabii.. Ona güvenmişti, ama o sevgilisine uyup kendisini satmıştı. En azından o öyle düşünüyordu.

Sahra: "Pislik.. Gerizekalı.. Aptal!" dedi ve elini yumruk haline getirip ağacın dalına sertçe vurdu. Tabii bunu yapınca canı acımıştı ve dudaklarından "Ahh.." Diye bir inilti kaçmıştı.

"İyi misin?!"

Bu ses.

Sahra'nın şu an görmek isteyeceği son kişinin sesiydi, Turabi'nin.