JEON

Beni Görüyor Musunuz?

2003

"İzin vermem!Korkunç! Hiç hijyenik değil!"

Kucağında sıkıştırdığı renkli çubuklarda parmakları gezinirken tam çarprazındaki odadan gelen bağırışma seslerini dinliyordu.

"Nihayet ilgi gösterdiği bir şey çıktı!"

Yeşil çubuğu avucuna sürtüp diğer çubuğu onun hemen yanına aldı ve aynı şeyi ona da yaptı

"Ameliyattan beri kendi dünyasında yaşıyor!"

Başını eğip çubuklara baktı.Devasa büyüklükte bir kirpinin dikenleri gibiydiler.Ayaklarını kendine çekmiş duvara yaslanmış şekilde bir avucunda birleştirdiği çubukları diğer eliyle okşar gibi incelemeye devam etti.

"Beni ilgilendirmiyor ki?!"

Kadının sesinin yüksekliğine tezat sakince çubukları aynı boyutta tutabilmek için elini varla yok arasında uçlarına doğru bastırdı ve hepsini aynı boyuta getirmeye çalıştı.

"Bir hap daha alsana sen!"

"Defol git evden!Defol git!"

Duyduğu cümleyle kafasını çubuklardan kaldırdı ve seslerin geldiği aralık olan kapıya çevirdi.

"Bıçak mı?"babasından duyduğu cümleyle başını daha çok kaldırdı.Gözleri kocaman açıldı.Annesi babasına bıçak mı çekmişti?İçinde endişe ateşleri harmanlanırken yüzü bunun tam aksini söyler gibi ifadesiz bir merakla sadece aralık kapıya bakıyordu. Olacakları beklemekten başka çaresi yokmuş gibiydi.

"Beni öldürecek misin? Kabuslarındaki bir ayı değilim ben"

Ardından kadının yüksek çığlığı tüm evde yankılandı
"Siktir git!!"

"Lanet olsun be!"

Jungkook başını tekrar eğdi.Elindeki çubuklarla ilgilenmeye çalışıyordu yine.

"Seni ne sakinleştirir biliyor musun?Sıçtığımın lobotomisi"

Ardından aralık kapı açıldı.Küçük,anında gözlerini kapıdan çıkan adama çevirdi.
Babasıyla göz göze gelmişti.

Adam bir süre olduğu yerde kaldı.Minik oğlu ne zamandan beridir bu kapının önündeydi?Duymuş muydu her şeyi? Yine onun gözü önünde bunların yaşanmasına engel olamamıştı.Lanet etti babalığına.Ama şu an bunları düşünecek ya da oğlunu teselli edecek halde değildi.Başını hızla çevirdi ve yerde bacakları kendine çekilmiş bedenin yanından hızla geçti.

Jungkook ise sadece babasının arkasından "gidecek mi? Gitmeyecek mi?" Korkusu ile bakınıyordu.

Babası koridorda gözden kaybolduğunda başını tekrar eğdi.Bir süre olanlaro sindirmeye çalıştı.Ardından gözleri kapının aralığından görünen sarışın kadını buldu.

Kadın yatağın üstünde öylece oturmuş boşluğa bakıyordu.Ardından kafasını çevirdi ve o da minik oğluyla göz göze geldi.

Bir süre anne oğul öylece bakıştılar.Jungkook derin bir nefes aldı sonunda ve elinden destek alarak yavaşça kalktı.

Şimdi