Savaş'ın İçinde: Doğuş

∞4.Bölüm: Yerçi

/Çökertme Türküsü..

Bu bölüm, ısparta kara havacılık okul komutanlığında uçak-helikopter teknisyenlik eğitimini başarılı şekilde tamamlayıp 2019 yılında izmir 3. kara havacılık alay komutanlığında göreve başlayan ,geçici görevli olarak gittiği bitlis-tatvan bölgesinde 04 mart 2021 günü helikopterin hava muhalefeti nedeniyle dağa çarpması sonucu 10 silah arkadaşı ile birlikte şehit düşen, Astsubay Kıdemli Çavuş Şükrü KARADİREK'e ,değerli Eşi Elif Tansu KARADİREK'e ve minik oğulları İbrahim Aras KARADİREK'e ithaf edilmiştir.

"Hadi yavrum ben seni bugün için doğurdum
Hamurunu yiğitlik duygusuyla yoğurdum
Türk evladı odur ki yurdu olan toprağı
Ana ırzı bilerek yad ayağı bastırtmaz
Bir yabancı bayrağı ezan sesi duyulan..
Hiçbir yere astırtmaz! "

M.Emin Yurdakul

❃

«Yüzbaşı Kemal DUABEY
/Kod adı:ATA»
(sürpriz olması için ilk
tanıtımda koymamıştım)

Vakti zamanında meslekte henüz daha yeniyken bölük komutanımız tarafından kenara çekilmiştim. Kendisi bana'kimsesiz geldiğin dünyadan kimsesiz gitmek istemiyorsan bize tutunacaksın Kemal' demişti. O zamanlar canımı yakmıştı bu sözleri lakin şimdilerde haklı olduğunu anlıyorum. Kimsesizlik sandığınızın dışında çok derin bir sessizliği barındırıyor. Aynı bölük komutanımın bana 'kusursuz bir cinayetsin' demesinin üzerine günlerce hatta belkide yıllarca kafamdaki sessizliğin nasıl bir şey olduğunu düşündürmesi gibi,sopsoğuk ve bir o kadar da keskin bir sancı.

Aslında haklı da bir bakıma. Ben tam da kusursuz işlenilebilecek bir cinayetim. Bir cinayetin mutlak sonucundan farklı olarak ben sadece Yaşarken öldüğümle kalmışım o kadar. Üstelik bu hikayenin sonunda hakkımı adalet önünde arayacak insanlara bile sahip değildim ben ,hepsi bir hiçden ibaret.

Düşünsenize bir. Elinize kimliğinizi aldığınızda hiçbir şeyinizin size ait olmadığını. Var olduğunuzun en büyük kanıtlarından biridir arkadaşlar kimlik. Önemsemezsiniz belki ama öyle. Benim adım Kemal soyadım Duabey. Bir soy ağacım yok. Beni Atatürk büstünün yanında bulan yetimhanenin görevlisi Rahmetli Ragıp dede sayesinde adımı kemal koymuşlar. Soyadım bir Türk subayının şehadet haberini gören yetimhane müdürü tarafından verilmiş. Doğum tarihim bulunduğum gün, 8 kasım 1992. Anne adım hiç var olmayan birinin adı, baba adım da öyle.

Sahte bir hayatın başlangıcı bu hikaye. Hiç var olamamış bir kimlik ,bir insan karşınızdaki. Tamamen yalandan ibaret, saf bir gerçeklik var olmadığım.

Ama işin özünde sen kimsin Kemal derseniz de,
Kendini bir tek mesleğine vermiş, hırslı, dinamik bir adamım derim. Yerini bilen, hakkından hukukundan haberdar, Atatürk ilke ve inkılaplarına sadık bir türk subayıyım. Vefatımdan sonra anılmak istediğim tek söz de budur.

Sadık bir Türk subayı.

"Komutanım, biz 2016 diyarbakır hendek olaylarında tim arkadaşımızı kaybettik. Burak'ım hepimizde farklıydı. Ama Zeyrek komutanımda bizden daha farklıydı. Oda arkadaşıydı ikisi. Sıkı dosttular. Burak Piraye komutanımın dert ortağıydı. O gidince, Piraye komutanım intikamını almak için bir gün bile karargahta durmadı. Öyle ki timden bağımsız görevlere dahi çıktı. Kendisi istihbarat mensubu olduğu için adamları eliyle koymuş gibi buldu. Öyle bir plan yaptı ki, genelkurmay başkanı tarafından tebrik edildi. Biz Burak'ın intikamını bir gecede aldık komutanım. Bir gecede dümdüz etti her yeri. Tek bir hata bile olmadı, komutanım her şeyi en ufak detayına kadar hesaplamıştı. Burağın ölümünün üstünden tam 7 ay geçtikten sonra ilk kez o gün, intikamını aldımız gün Piraye komutanımı gülerken gördük. Görev dönüşü ortak salondaki koltukta saatlerce uyudu. Ayların yorgunluğunu attı. Öyle ki Yarbay gördüğünde başına nöbetçi koydurttu. Uyandıran olursa ceza verecekti. "