PART-8[Unicode]

147 5 0
                                    

အဝေးပြေးလမ်းမပေါ်မောင်းနှင်လာသောကားတစ်စီးပေါ်တွင် မတ္ထရော မြဇူးခေပါတိတ်ဆိတ်နေလေသည်။

ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်ရက်ကပဲ မတ္ထ မိခင်ဖြစ်သူအား မိမိလက်ထပ်မဲ့မိန်းကလေးကဘယ်သူဖြစ်ကြောင်းကိုဖွင့်ဟပြောဆိုခဲ့သည်။မိခင်မှာ အနည်းငယ်တုန်လှုပ်ဟန်ပြပြီးမှခဏတာစဥ်းစားပြီးနောက်တွင်သဘောတူကြောင်းပြန်လည်ပြောကြားသောကြောင့် မြဇူးခေအား မိတ်ဆက်ရန်ခေါ်လာခဲ့ခြင်းပင်။

ကားပေါ်ကဆင်းရင်း မြဇူးမော့ကြည့်မိသည်မှာထိုအိမ်ကြီးသို့..

"မြဇူးခေ?"

ထိုအသံကြောင့်ကြည့်မိတော့ မိမိအားလက်ကမ်းပေးရင်းခေါ်နေသောနိုင်းမတ္ထ ၊ မြဇူးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်းထိုလက်အား ကိုင်စေ၍အိမ်ထဲသို့ဝင်လာခဲ့၏။

ဤတွင် အိမ်ဧည့်ခန်းမှာမြဇူးတို့အားစောင့်နေပုံရသော ဒေါ်ကေသာခိုင်နဲ့မိုင်းနတ္ထမောင်တို့အားတွေ့ရ၏။

"ကြိုဆိုပါတယ် မြဇူး..သြော်မှားလို့ အခုဆိုခယ်မလေးပေါ့"

မိုင်းနတ္ထမောင်၏အပြောအားပြုံး၍သာပြလိုက်ရင်း မြဇူးအား ကြည့်နေသော ဒေါ်ကေသာခိုင်အားနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

"မင်္ဂလာပါ အန်တီ"

မိမိအပြောအား ဒေါသအလျဥ်းမပါပဲ ပြုံးပြလာသောဒေါ်ကေသာခိုင်အား မြဇူးအံ့သြနေမိ၏။ထိုစဥ်အိမ်ပေါ်မှဆင်းလာသော နှိုင်းသတ္တရေ၊မှာမြဇူးအနားလျှောက်လာရင်းအနားအရောက်

"ကိုကိုပျော်နေလား ရေရေ့စကားတွေကိုလျစ်လျူရှုပြီးဒီမိန်းမပျက်!နဲ့လက်ထပ်ဖို့အတွက်ဒီလောက်တောင်အရေးကြီးနေတာလား"

"ရေရေ လွန်မလာနဲ့လို့ ကိုကိုပြောပြီးပြီနော်၊ မြဇူး​ခေကရေရေ့ထက်အသက်အများကြီး ကြီးတယ်အဲ့အပြင်မကြာခင် ကိုကို့ဇနီး၊ ညီမလေးရဲ့ယောက်မဖြစ်လာတော့မှာ"

"အသက်ကြီးတိုင်းရိုသေရမှာလား ၊ ပြောပါအုံးကိုကို ရေရေတို့ကအသက်ကြီးတဲ့သူတောင်းစားတွေကိုထိုင်ကန်တော့ဖို့လိုလို့လား?"

ထိုအပြောကြောင့်မြဇူး နှိုင်းသတ္တရေအားစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ဘာစကားမှတော့ပြန်မပြော၊ထိုစဥ်ဒေါ်ကေသာခိုင်မှ

A golden strangerWhere stories live. Discover now