PART-1[Zawgyi]

43 0 0
                                    

#ဤဝတၳဳသည္ဝါသနာႏွင့္စိတ္ကူးယဥ္သပ္သပ္ျဖစ္ပါသည္။#

တိတ္ဆိတ္ျခင္းၾကားထဲတြင္ေျခသဲ့သဲ့တို႔က ျမဇူးေခ ရဲ႕အာ႐ုံထဲေရာက္လာသည္။မ်က္လုံးကိုႀကိဳးစားဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မ်က္စိေရွ႕မွာျမင္ေနရသည္ကအေဒၚျဖစ္သူ။ရွိသမွ်အားနဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေရွ႕ဆန့္လိုက္ရင္းေခၚမိသည္။

"ေဒၚေလး.."

ဇူး အားႏြေးေထြးေသာမ်က္လုံးမ်ားႏွင့္သာအၿမဲၾကည့္ခဲ့တဲ့ေဒၚေလးကအခုေတာ့ဇူးအေပၚနားမလည္တဲ့စိတ္ေတြနဲ႕ေအးစက္စြာၾကည့္ေနခဲ့သည္။ထို႔ေနာက္ေဒၚေလးထံမွ ေျပာလာေသာစကားတစ္ခြန္း။

"ေဒၚေလးရဲ႕ဇူးငယ္ကအဲ့ဒီအၿငိဳးေတြကိုရင္မွာပိုက္ထားဆဲကိုး..အမုန္းေတြနဲ႕အခ်င္းခ်င္းတုန့္ျပန္ဖို႔ႀကိဳးစားေနမယ္ဆိုရင္ ဇူးငယ္ကိုေဒၚေလးမုန္းမိလိမ့္မယ္ကြယ္"

"ဟင့္အင္း ေဒၚေလးဇူးကိုမမုန္းရဘူး ဟင့္အင္း အဲ့လိုမျဖစ္ရဘူး"

ႏွလုံးအိမ္မွက်ယ္ေလာင္သံႏွင့္အတူ နိုးထနိုင္ခဲ့ၿပီ။ဘယ္ဘက္ရင္ဘက္ကိုဖိထားရင္း ေခြၽးေစးေတြနဲ႕အတူေမာရွိုက္စြာေျပာမိ၏။

"အို..ဒါအိပ္မက္ကိုး"

ေသခ်ာပါတယ္။ဇူးရဲ႕ေဒၚေလးကဘယ္တုန္းကမွမိမိကိုမနာက်င္ေစခဲ့ဘူး။မုန္းမယ္ဆိုလည္းမုန္းလိုက္ပါေတာ့ေဒၚေလးရယ္ အဲ့ဒီ့အေၾကာင္းရာေတြကိုေမ့ေပ်ာက္ရင္းခြင့္လႊတ္ၿပီးေနသြားရေအာင္ ေဒၚေလးတူမက အရင္လိုစိတ္သေဘာထားျပည့္ဝတဲ့မိန္းကေလးမွမဟုတ္ေတာ့တာ။

မိုးလင္းခါနီးမွရွာခ်လာတဲ့မိုးဖြဲဖြဲကလြမ္းေမာခ်င္စရာ။အိပ္ရာေပၚကထေလေတာ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္္ကေလးလံစြာပင္ေစခိုင္းသူရဲ႕ေနာက္သို႔လိုက္ပါရေလသည္။မနက္ပိုင္းတစ္ကိုယ္ရည္လုပ္ငန္းေတြအၿပီးစီးလုပ္ၿပီး ဗီရိုက်ယ္ႀကီးထဲကအျပာရင့္ေရာင္ ခ်ည္သားပတ္ထမိန္ႏွင့္တြဲဖက္ထားေသာအျဖဴေပၚအျပာစင္းေဖာက္ထားတဲ့ရင္ဖုံးခါးတိုလက္ေမာင္းျပတ္ေလးအားေ႐ြးခ်ယ္ဝတ္ဆင္လိုက္၏။ဒီေနာက္ပိုင္း ထိုသူမုန္းပါတယ္ဆိုတဲ့အေရာင္ေတြ၊အဆင္တန္ဆာေတြကိုသာ ဆင္ျမန္းေနမိသည္။

A golden strangerWhere stories live. Discover now