Een goed begin ( Goed Begin #1)

7. Op Straat

Even voor de duidelijkheid, ik ga niet overal Marion haar instructies bijzetten. Gebruik jullie verbeelding ;) Eva is dus niet helemaal alleen aan het rijden, en ze weet ook niet waar ze heen gaat. Het wordt een beetje ingewikkeld om dat er de hele tijd bij te zetten!

-----------------------------------------------------------

De volgende middag wil ik niet eens meer denken aan het afspraakje van gisteren. Toch gebeurt het. Het was zo erg, dat tijdens het afspraakje, tenminste het was niet echt een afspraakje, de vriendin van Floris binnen kwam. En met vriendin bedoel ik vriendin op een intieme manier. Ik heb me de hele avond dood geschaamd omdat ik dacht dat er meer achter zat. Carmen, de vriendin van Floris, is bij ons aangeschoven en Floris heeft me voorgesteld als collega. Collega, niet meer en niet minder. Ik heb besloten om me er bij neer te leggen. Floris en Carmen zijn verlief, punt. Ik ga daar niet tussen zitten, als dat de bedoeling was. Als Floris überhaupt zou willen dat dat zo zou zijn. Waarschijnlijk heb ik er gewoon te veel achter gezocht en was dit een manier voor hem om me welkom te laten voelen op het bureau, maar nee hoor, de wanhopige Eva zoekt er weer teveel achter. 'Eva, je komt te laat' zeg ik hardop tegen mezelf. Ik heb vandaag avond dienst, en ik heb dus lekker kunnen uitslapen. Vandaag gaan we de straat op, eindelijk. In uniform, met koppel en Marion. Hier kijk ik al naar uit vanaf het moment dat ik gestart ben op de Politie Academie, en dat is nu ongeveer een jaar geleden. Ik zit er nogsteeds mee in mijn maag dat ik vandaag moet gaan rijden. Het rijden zelf heb ik geen problemen mee, alleen met Amsterdam wel. Als agent is het natuurlijk belangrijk dat je weet waar je heen moet, en dat weet ik dus niet. Op hoop van zegen dat dit goed gaat vandaag.

'Eva, ben je er klaar voor?', vraagt Marion als we voor de politieauto staan. 'Nee, maar laten we het maar gewoon doen', is mijn antwoord. 'Doen we', knipoogt ze naar mij. Ik stap in de auto en doe mijn riem om. Marion doet hetzelfde. 'Kunnen we?', vraag ik haar. Ze knikt en ik start de auto. Ik rijdt de auto van het terrein af. 'Hier naar links', zegt Marion en ik volg haar instructies op. Dit doe ik de hele rit, tot we een melding krijgen. We zijn inmiddels al twee uur aan het rijden, en het begint te schemeren. '1186, zou u naar de Nassaukade willen gaan voor een vechtpartij met vermoedelijk een gewonde', klinkt het door de mobilofoon in de politieauto. '1186 gaat ter plaatste. Toestemming voor optische en akoestische signalen?', vraagt Marion. 'Toestemming is positief' klinkt het door de auto, en ik klik de zwaailichten aan. Gelijk klinkt er boven ons het geluid van de sirene en zie ik de blauwe lichten boven ons. Marion wijst mij de weg en ik scheur met 110 kilometer door de straten van Amsterdam.

Als we op de Nassaukade aankomen, valt het al gelijk op waar we moeten zijn. Een grote groep belangstellende staat ergens om heen. Ik vermoed dat dit hetgeen is waarvoor we hier heen zijn geroepen. Ik kijk Marion en en zij knikt naar mij, doelend op het groepje. Ik klik het geluid van de zwaailichten uit, maar de lampen laat ik aanstaan. Marion stapt uit en ik volg haar. Dit is de eerste keer dat ik echt op straat ben, dus ik ga absoluut niet op de voorgrond lopen. Marion loopt naar het groepje, en ik pak voor de zekerheid de EHBO tas uit de auto. Met de EHBO tas loop ik naar Marion, die nu bij het groepje is. 'Eva, roep met spoed een Ambulance.'Ik stel geen vragen en ik druk op de knop voor contact met de meldkamer. De EHBO tas zet ik bij Marion, Ik kijk snel over de schouder van Marion en het enigste wat ik zie is bloed, heel erg veel bloed. Het meisje wat er onder ligt zit onder het bloed, dat uit verschillende delen van haar lichaam komt. Het ziet er verschrikkelijk uit en ik wordt er nog al misselijk van. Tuurlijk zie je dit soort taferelen op de Televisie, maar dit is echt heel erg anders. Het is niet erg druk bij de meldkamer, want ik krijg gelijk een terugkoppeling. '1186, geef uw bericht voor de meldkamer' klinkt het door mijn portofoon. 'Meldkamer, mag ik met spoed een ambulance naar de Nassaukade bij Café de Amsterdammer. Het gaat om een meisje met vermoedelijk steekwonden', meld ik aan de meldkamer. 'Ambulance is onderweg' krijg ik als antwoord en ik loop naar Marion. 'Assistentie aanvragen?' vraag ik haar en ze knikt alleen maar, druk bezig met het stelpen van het bloed. 'Mag ik assistentie bij Café de Amsterdammer, dit vanwege een vermoedelijke steekpartij' zeg ik weer door de portofoon. ' .'1186, assistentie onderweg'. Ik jog snel naar Marion en ik pak een doek dat in de verbandkoffer zit. Deze druk ik op de pols van het meisje, waar ze ook bloed in de hoop dat het bloeden wat minder wordt. We doen dit allebei tot de Ambulance de hoek om komt gescheurd met in het kielzog onze assistentie. We maken plaats voor de ambulancebroeders en deze nemen het van ons over. Wanneer ze het meisje behandelen, kijk ik om mij heen naar de assistentie. Floris en een voor mij onbekende vrouw houden de nieuwsgierige mensen op afstand. Ik weet dat ik de vrouw eerder heb gezien, maar ik heb geen idee wat haar naam is. Ik loop weer naar Marion. 'Wat doen we nu?', vraag ik aan haar. 'Wachten tot de ambulance broeders met het meisje naar het ziekenhuis gaan. Vraag jij dan maar naar welke' zegt ze. 'Oke, doe ik' zeg ik en ik loop naar Floris en de vrouw om daar te helpen. Wanneer de ambulance broeders weg gaan, loop i hun kant op. Ze schuiven het meisje in de ambulance, met veel haast. Toch moet ik weten waar ze heen gaan. Ik loop naar een van de broeders. 'Waar brengen jullie haar heen?', vraag ik hem. 'Het AMC, en ik ben Freek de Heer', zegt hij tegen mij. 'Oke, dankjewel' zeg ik en snel schrijf ik het op in mijn notitieboekje. Marion komt naar mij toe en gaat naast mij staan. 'Heftig hé, dit soort dingen. Het is eigenlijk wel jammer dat dit nu al gebeurt, maar je zit wel midden in de hectiek. ' Ik kijk haar een beetje moeilijk aan, en ze schiet in de lach. 'Kom we gaan de getuigen horen' zegt ze. 'Welkom bij de Politie, Eva' zegt Marion en we lopen het Café in

Hoi allemaal, ik zou graag willen weten wat jullie van het verhaal vinden. Doorschrijven, of niet?

En een vote of reactie is natuurlijk nooit verkeerd ;)

Kelsey