Een goed begin ( Goed Begin #1)

16. Verslagen

Ik zit nog steeds op het bankje wanneer Merel weer binnen komt. Ze zit zelf ook helemaal onder het bloed, maar ik weet dat het niet van haar is. Ze heeft over de gewonde man heen gehangen toen ze naar binnen ging om hem te helpen. 'Gaat alles goed met je?' vraagt ze. 'Ja, ik ben prima, hoe gaat het met jou?.' 'Goed, ik ben nog heel' zegt ze. Ze was binnen toen er nog een keer geschoten werd, maar gelukkig is ze dus ongedeerd. 'Een andere collega geraakt?' raag ik voor de zekerheid. 'Nee, gelukkig niet, alleen gaat het met het slachtoffer niet zo goed'. 'Kritiek?' vraag ik, maar ik weet dat het zelfs nog erger is. 'Nee, zelfs dat niet. Reanimatie heeft niks uitgehaald' zegt ze met een treurige ondertoon in haar stem. Ik zucht alleen maar. Een agent zijn is heftiger dan dat ik dacht dat het zou zijn.

Wanneer we door de entree van het bureau lopen, zien we Mechels al onrustig ijsberen in haar kantoor. Wanneer ze ons ziet komt ze gelijk onze kant oplopen. 'Alles goed met jullie?' vraagt ze bezorgd. 'Ja, wij zijn oké' zegt Merel en Mechels haar schouders ontspannen zich direct. 'En het slachtoffer?' vraagt ze. 'Overleden op weg naar het ziekenhuis, reanimatie kon niet meer baten. Hij gaat naar de patholoog en die zal de doodsoorzaak voor de zekerheid vaststellen, de kogels zullen morgen hier zijn' zegt Merel. Mechels knikt en ze gebaart dat we haar moeten volgen naar haar kantoor. Wanneer we in het antoortje staan draait ze zich om naar mij. 'Hoe is het met jou?' vraagt ze. 'Met mij gaat het goed hoor' zeg ik. Ze kijkt me onderzoekend aan. 'Ik weet uit ervaring hoe heftig zo iets kan zijn' zegt ze, met medeleven in haar stem. 'Ja, het was heftig, maar ik kan er mee omgaan.'' ze kijkt me met een blik van ongeloof aan 'Echt waar, geloof mij maar' zeg ik. Merel legt haar hand om mijn schouder. 'We moeten ons rondje nog even afmaken, dan kun je naar huis' ze kijkt Mechels aan, die knikt. Ze leid me met haar hand nog op mijn schouder de deur uit. Dan lopen we naar de deur en stappen de kou in.

Sorry sorry sorry voor het korte stukje en de tijd zonder updates. School & stage are killing me :( Ik probeer wel iets vaker te updaten, ookal is de inspiratie weer helemaal 0,0