Een goed begin ( Goed Begin #1)

17. Gebroken

Binnen een uurtje waren Merel en ik weer op het bureau, en daarna ben ik gelijk naar huis gegaan. Ja, het deed me wel wat en ik vind het eigenlijk heel erg stom dat ik tegen Mechels heb gezegd dat het me niks deed, maar ik was en niet eens echt bij. Ik weet dat ik er maar aan moet wennen, ook al klinkt het hard. Dit is iets wat ik vaker ga meemaken, hoe dan ook.

Met een zucht plof ik neer op mijn bed, en ik laat mezelf achterover vallen. Vandaag was vermoeiend. Na de schietpartij zijn we weer terug gegaan en eigenlijk langer weggebleven dan dat we wilde. Dat maakte ook dat Mechels ons zelf op riep via de portofoon om ons naar huis te sturen. Ik werp een blik op de klok. Vijf uur. Tijd om eten te halen. Ik trek mijn jas en schoenen aan en nadenkend over mijn avondeten doe ik de deur open. Ik bots tegen iets hards aan en we vallen samen op de grond. 'Auw' kerm ik en ik grijp naar mijn pols. 'Gaat alles goed?' vraagt een mannenstem bezorgd. Wolfs. Ik herken zijn stem meteen. 'Nee' zeg ik en ik ga zitten. De stoep voor mijn deur is klein en in mijn val ben ik met mijn pols tegen een wieldop van een auto geknald, daarna op de stoep. 'Wat doe je hier?' vraag ik verbaasd aan Wolfs. 'Eef, ik kan niet stoppen met denken aan je' zegt hij. Ik bloos. Ik denk ook vaak aan hem, maar dat lat ik niet merken. Ik heb een keuze gemaakt en daar hou ik me aan. 'Wat wil je van me, Wolfs?' vraag ik. Het klinkt als een verwijt. 'Ik wil jou kiezen, Eef. Maar dan wil ik zeker weten dat jij ook voor mij kiest'. In plaats van te antwoorden druk ik mijn lippen op die van hem. Hij slaat zijn armen om me heen en trekt me dicht tegen zich aan. 'Wolfs' zeg ik als hij me eindelijk loslaat 'Ik denk dat we wel even langs het ziekenhuis moeten'. Geschrokken kijkt Wolfs naar mij en dan staat hij snel op. 'Oke, kom ik ben met de auto'

Twee uur later en een enkeltje gipskamer komen we terug bij mijn huis. Wolfs doet de motor uit en kijkt mij aan. Mijn pols is niet gebroken, maar er zit wel een aardige grote scheur in mijn bot, en daarom moet ik voor 4 weken in het gips. Wolfs roept al twee uur dat het hem spijt, maar ik weet dat hij er niets aan kan doen. 'Wolfs, ik heb nog steeds niet gegeten' zeg ik. Ondanks dat we al voor mijn huis staan zet hij de motor weer aan en hij rijdt naar de chinees om de hoek. 'Niet heel erg chic, maar we gaan uit eten op mijn kosten' zegt hij. Op het bureau weet iedereen ondertussen al dat ik nog liever Bami eet dan wat anders.

Wolfs parkeert zijn auto voor de deur van de Chinees, gelukkig is er nog plek. Dit is de lekkerste Chinees volgens veel Amsterdammers. Hij stapt uit en ik wil ook uitstappen, maar Wolfs staat al naast me en houdt de deur van de auto voor me open. 'Gentleman' zeg ik tegen hem en hij lacht. Snel buigt hij voorover en drukt een kus op mijn lippen. Ik kus hem terug en dan lopen we gearmd de Chinees binnen.

Oh ik heb zoooooooo lang niet meer geupdate, sorry! En dan ook nog eens zo een kort hoofdstukje. Anyway, vote, comment? :))