Een goed begin ( Goed Begin #1)

14. Bekentenissen

Ongeveer een kwartiertje nadat Marion op het bureau is verschenen, roept Mechels ons naar haar kantoortje. 'Dreesen, van Dongen, mijn kantoor. Nu' zegt ze streng. Marion en ik kijken elkaar verbaasd aan. Oké, we wisten al dat ze een opdracht had, maar nu klinkt het enorm serieus. 'Marion, ik wil dat Eva de komende twee dagen een keer met iemand anders meeloopt.' zegt Mechels. Ik kijk verbaasd naar Mechels. 'Waarom kan ze niet gewoon met mij blijven meelopen?' vraagt Marion. 'Ze loopt ook nog gewoon mee met jou, maar voor de verandering loopt ze nu twee dagen met iemand anders mee.' 'Maar waarom moet ik dan met iemand anders meelopen?' vraag ik. 'Zo versterk je niet alleen je band met Marion, maar ook met andere collega's', en dat kan geen kwaad' zegt Mechels. Oké, ik ken alleen Marion, Wolfs, Merel en Romeo en Esmée, maar dat zijn tot nu toe de enigste mensen met wie ik te maken heb gehad. 'Loop ik eenmalig met iemand anders mee, of om de zoveel tijd?' vraag ik voor de duidelijkheid. 'Om de zoveel tijd met iemand anders lijkt mij een goed idee' antwoord Mechels. 'Kiest u diegene uit?' vraagt Marion. 'Ja, ik laat het je weten als ze weer met iemand anders meeloopt, en morgen krijgt ze te horen met wie ze dan meeloopt' zegt Mechels tegen Marion. We knikken allebei. Mechels buigt zich weer over haar werk en begint driftig te schrijven. Alsof ze plots merkt dat wij er nog staan, zegt ze: 'Jullie kunnen gaan', en ze wuift met haar hand richting de deur, zonder van haar werk op te kijken. Ik draai me op mijn hakken om en loop de deur uit met Marion op mijn hielen.

'Hoe was het nou, met Wolfs?' vraagt Marion nieuwsgierig wanneer we aan het surveilleren zijn in Amsterdam. Marion rijdt dit keer gelukkig. 'Het was heel..... verfrissend' zeg ik, en ik bloos. Marion heeft het kennelijk gezien, want ze begint te lachen. Mar, je mag het echt aan niemand vertellen hé, straks krijg ik problemen met Mechels, en daar heb ik echt geen zin in. Marion steekt verdedigend haar handen in de lucht als tegen van overgave. 'Ik zeg niets, maar dan moet je me wel álles vertellen, en met de nadruk op álles' zegt ze met haar gezicht op standje roddel. Ik grinnik. Marion en ik delen veel. Ik zie haar meer als een vriendin dan als mijn begeleider en ik weet dat Marion dat ook doet. 'Uhmm, ja, eeeh.' stotter ik. 'Niet zo verlegen Eef, ik zal niet oordelen' zegt ze en ze knipoogt naar mij. 'Nou oké, we hebben samen gegeten en ehm, daarna zijn we heel misschien in bed beland. Je weet wel.' zeg ik en mijn wangen kleuren rood. 'Jullie hebben wat?!' roept Marion geschrokken, en door haar actie rijdt ze bijna met de politieauto tegen een geparkeerde auto. Alle omstanders kijken ons raar aan. Shit, ik had het nooit moeten vertellen. Toch schiet ik door haar actie in de lach. Marion kijkt me boos aan, maar ik weet dat ze niet boos is. Al snel lopen de tranen over mijn wangen, en kan ik niet meer stoppen met lachen omdat Marion boos probeert te blijven, maar elke keer haar hoofd wegdraait omdat ze moet lachen. Nog geen seconde later schiet ze ook in de lach. Als we uitgelachen zijn, wordt Marion weer serieus. 'Maar jullie hebben het dus gedaan?' vraagt ze. 'In de eerste instantie niet, maar later wel' beken ik. 'Hoe bedoel je later wel?' vraagt ze in de war. 'We hebben samen geslapen, meer niet, en daarna zijn we op een of andere manier wel met elkaar in bed beland. Op de intieme manier inderdaad.' beken ik. 'Hoe was het?' vraagt ze. 'Het was verwarrend, voor ons allebei denk ik.' Verder aan ons gesprek komen we niet, want we krijgen een melding van een woninginbraak.

Het heeft weer eens even geduurd, maar hier is weer eens een hoofdstukje :). oke oke, het is een koret. im so sorry :# Ik heb de ideeën meegenomen en ik ga kijken welke ik er in ga verwerken. Thanks voor de tips!

Vote, comment ????? ***Hint hint ^.^***