Een goed begin ( Goed Begin #1)

11. Gevoelens

P.O.V Eva

Ik word wakker in mij kamer. Het is mijn kamer, maar toch voelt het anders. Ik heb eigenlijk geen idee meer wat er gisteravond gebeurd is. Terwijl ik in bed lig probeer ik dit weer naar boven te krijgen. God, ik heb niet eens alcohol gedronken. Oke, Wolfs en ik, restaurant, eten, terug naar huis. En ineens schiet alles me weer te binnen. We zijn in mijn bed beland, sámen. Snel spiek ik onder de dekens. Naakt. Shit. 'Waar in hemelsnaam is Wolfs' vraag ik mezelf hardop af. Alsof hij het gehoord heeft hoor ik de voordeur opengaan. De voetstappen van Wolfs herken ik gelijk. 'Goedemorgen, schoonheid' zegt hij. 'Goedemorgen' mompel ik ongemakkelijk. God, het is niet zo dat ik nooit met iemand het bed heb gedeeld, maar dit is mijn collega. Oh, wat is dit erg. 'Wolfs, even voor de duidelijkheid, hebben we eeh, je weet wel' zeg ik nog steeds ongemakkelijk, ik weet dat er niets gebeurd is maar ik wil daar even een bevestiging van. 'Zo ongeveer' zegt hij. 'Ongeveer?' vraag ik. 'Ja, we zijn tot het gedeelte gekomen dat we allebei naakt waren, daarna besefte we allebei, nou ja, dat dit niet echt een goed idee was.' legt hij uit. Zijn gedeelte weet ik wel, Carmen. Die van mij zou waarschijnlijk te maken hebben met het feit dat hij mijn collega is. 'Gelukkig' breng ik uit. ik baal er absoluut wel van dat er niets gebeurt is, want dat zou ik niet erg vinden, maar hij is mijn collega en hij heeft met Carmen. 'Ben ik zo erg dan?' vraagt hij. 'Nee, maar je bent mijn collega en je bent samen met Carmen' leg ik uit. ik wil niet dat hij denkt dat ik hem niet aantrekkelijk vindt, maar ik heb liever dat dit zou gebeuren als we samen konden blijven. Geen Carmen en geen collega's. 'Wolfs, dit blijft onder ons, hoop ik. Dus dat betekent ook dat je het niet aan Carmen vertelt.' ik hoor een smeekbede in mijn eigen stem. Ik ben er heilig van overtuigd dat hij het niet vertelt, dat zou ook nare gevolgen voor hem hebben. 'Nee, ik zeg niets, dit is ons geheimpje' zegt hij. Ik zucht opgelucht.

God, ik heb een hekel aan Carmen. Zo, en nu is het toegegeven. Ik heb een hekel aan haar gewoon omdat zij met Wolfs is, en ik niet. Maar ik wil onze vriendschap niet verpesten. Niet tussen mij en Wolfs. Ik ken hem pas twee maanden, maar hij is mijn beste vriend hier in Amsterdam. Ik wil dat niet opgeven door een stomme verliefdheid.

P.O.V Wolfs

Ik heb er absoluut geen spijt van dat ik een nacht heb doorgebracht met Eva, ze is een beeldschone vrouw. Ik ben alleen een beetje in de war over mijn gevoelens, ik hou van Carmen, maar ik ben verliefd op Eva, misschien wel meer dan dat. ik wil het niet toegeven, ik wil Carmen ten huwelijk vragen, maar ik twijfel dus nu. Eva is in mijn leven gekomen, en ze zal daar altijd blijven. Wat er ook gebeurt, maar dat geldt ook voor Carmen. God, Wolfs wat doe je jezelf aan. Eva is mijn beste vriendin, hier bij de eenheid en in Amsterdam. Carmen is weer op een andere manier mijn beste vriendin, op de intieme manier. Ik hou van haar, maar ik heb het gevoel af en toe dat dat eenzijdig is, dat ze alleen bij mij is omdat ik een geüniformeerd beroep heb, en omdat ik meegaand ben. Als zij wat wilt, en ik niet, dan ga ik er in mee, gewoon omdat ik van haar hou. God, ik hou ook van Eva, heel erg veel zelfs. 'Raap jezelf bij elkaar, Wolfs. Kiezen moet je' mompel ik zo zacht, dat alleen ik het hoor, tenminste, dat dacht ik.

P.O.V Eva

'Raap jezelf bij elkaar, Wolfs. Kiezen moet je' mompelt Wolfs. 'Wat zeg je?' vraag ik hem. Ik heb het wel gehoord, maar misschien legt hij het uit. 'Huh, Wat? oh niets.' zegt Wolfs, terwijl hij weer bij zinnen komt. 'Oke dan' zeg ik, en ik rol met mijn ogen. Wolfs en ik zitten op het bed, ik nog steeds naakt, met een deken om mij heen, en Wolfs in zijn maatpak. 'Wolfs, waarom is dit gebeurt?' vraag ik, ik ben nog steeds een beetje in de war. Wolfs had dit al eerder moeten weten, hij had een rede gehad om dit te stoppen. 'Ik weet het niet.' zegt hij, en hij meent het. Ik hoor het in zijn stem. 'Wolfs, was het echt zo erg, vannacht?'. Mijn stem klinkt onzeker, en dat ben ik nu ook. 'Nee, dat was het helemaal niet, je moet niet zo onzeker zijn Eef, je bent de mooiste en de leukste vrouw die ik ken' zegt Wolfs, en ik voel dat mijn wangen beginnen te gloeien. 'Ben ik zelfs mooier en leuker dan Carmen' vraag ik. Wolfs is even stil, en ik geef de moed op. 'Ja, zelfs mooier en leuker dan Carmen.' zegt hij. 'Ik bloos, en uit opwelling geef ik hem een kus, een echte. Hij zit één seconde stil, als een standbeeld, en dan kust hij mij terug. En ik weet dat deze morgen nog lang gaat duren, samen met een man die mij mooier vindt dan zijn eigen vriendin.