Unicode
ညနေခမ်းနားအိမ်ပြန်ရောက်လာတော့မေလေးကမျက်နှာမရွှင်မပျနဲ့ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်နေ၍သူမေလေးနားကပ်ထိုင်ကာ
''မျက်နှာကဘာဖြစ်နေတာလဲ နေမကောင်းဘူးလား''
နှုတ်ကလည်းမေး လက်ကလည်းသူမနဖူးကိုစမ်းလာတဲ့ခမ်းနားအားမေလေးအသာလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
နေ့လည်ကမင်းထင်အိမ်လာသွားပြီးကတည်းကသူမနေရာမှာပဲမလှုပ်မယှက်ထိုင်နေမိခဲ့တာအခုခမ်းနားအိမ်ပြန်ရောက်လာတဲ့ထိပင်။''ကိုယ်လည်းမပူပါဘူး တစ်နေနေရာနေမကောင်းတာလား ခေါင်းကိုက်နေတာလား ဗိုက်တွေဘာတွေအောင့်နေလို့လား''
''ရင်ဘတ်ထဲကအောင့်နေတာ''
''ဟင် အဲဒါဆိုဆေးခန်းပြမှဖြစ်မှာပေါ့ နှလုံးတစ်ခုခုဖြစ်နေရင်ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်''
''ရတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး ငါနင့်ကိုမေးစရာရှိတယ်ခမ်းနား''
''ဘာလဲ မေးလေ''
''နင်''
မေလေးနှုတ်ကဘာစကားမှမထွက်နိုင်ပေ။ဘာမဟုတ်တဲ့ကိစ္စလေးနဲ့သူ့ကိုပြဿနာရှာသလိုဖြစ်မှာလည်းစိုးပြန်သည်။
''ဘာမေးမှာလဲ မေးလေ''
''ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး အရေးမကြီးပါဘူး''
''ဟုတ်လို့လား ဘာလဲ မေးခဲ့ပါ ဘာလဲမေး''
''ဘာမှမဟုတ်တော့ပါဘူးဆို''
''အဲဒါဆိုငါတို့အခုဆေးခန်းသွားကြမယ်''
''ဟင့်အင်း မသွားတော့ဘူး''
''မသွားလို့ဘယ်ရမလဲ ရင်ဘတ်အောင့်တာပေါ့လို့မရဘူးနော်''
''ငါဘာမှမဖြစ်ဘူး နင့်ကိုဒီအတိုင်းလျှောက်စတာ နင်ဘယ်လိုနေမလဲသိချင်လို့''
''နင်ကလည်းနောက်စရာရှားလို့ ငါတစ်ကယ်စိတ်ပူသွားတာ''
''နင်ခုလိုဖြစ်တာကိုပဲမြင်ချင်လို့လေ''
''ခွေးမလေး''
သူမေလေးပါးအားဆွဲကို.က်ပစ်လိုက်၏။
''အာ့ နာတယ်နော်''
''အဲဒါနင့်ကိုအပြစ်ပေးတာ''