Dayanamadımmm..Sürekli bölüm atmak istiyorum dayanamadımmm...Semicenk "Dayanamadım" diye şarkı çıkartırsa haber verin :)...Bide artık şarkı koycim...
Medya: Semicenk-Kalbim Usandı.
İyi okumalarrr<3
===================================
Yaşadıkça daha anlamlı ve gerçek geliyormuş şarkı sözleri insana.Şarkılar bu yüzden bu kadar rahatlatıcıdır bence birazda.Kendi hissettiklerini bir başkasıda hissetmiştir,yaşamıştır ki o sözler öyle yazılmıştır.Sende kendini yalnız hissetmemiş olursun.
Benim cidden kalbim usanmıştı olanlara.Ne hissedeceğini bilmiyordu.Bu yaşadıklarım gerçek mi masal mı onu bile bilmiyordu..
Ama şunu fark etmişti bu sefer.Önceki çektiklerine göre şimdi kendini her kötü hissettiği zaman yanında biri beliriveriyordu.Ve bu nedenle kalbimi hem büyük bir korku hem de önemsenmenin verdiği hisle büyük bir heyecan sarıyordu aslında.
Cenk'e karşı ne hissediyorum bilmiyorum.Gerçi bir şey hissediyormuyum onu da bilmiyorum.İşte bu belirsizlik her şeyden daha kötü cidden.
İncecik bir ipin üstündeyim ve ne tarafa düşeceğimi bilemeden dengede durmaya çalışıyorum.Ama dengede durmaya çalışıyorum.Çünkü ne olursa olsun,sağ da olsa sol da olsa bir şekilde düşüyorum aslında her seferinde.
Ve ben bu gidişle dengede kalmayı bırak ipin üstünde dengede kalacak kadar uzun süre duramam...
İçimden geçenlerin bir haddi hesabı yoktu maalesef ama kendime gelmeliydim.Cenk'in dediği gibi 'O konserdeki kadın' neredeydi?
O konserdeki kadından geriye;toparlanacak gücü kalmamış,sadece yapması gerektiği şeyleri yapmaya çalışan, özgüvensiz,korkak bir kadın kalmıştı.Peki bu kadın nasıl düzelecekti?
Bir adamın sevgisiyle mi yoksa kendini sevmesiyle mi?
Dedim ya işte belirsizlik çok yoruyordu insanı...Bana kalsa yine saatlerce dalar bunu düşünürdüm.Tam da öyle olacaktı belkide ama Cenk izin vermiyordu buna.
Bazende birinin yardımına ihtiyacı olmuştu bu kadının.Zamanını düşünmekle harcamaması için kolundan tutup onu silkeleyip kendine getiren birine...
"Cenk..."
Kafasını salladı sessizce bana baktı.Bir süre durdum öyle.Tepkisine baktım.Bir şey söylemediğim halde beni dinliyordu...
O benim sessizliğimi dinliyordu...
Gülümsedim hafif.Gözlerimi hızla kırpıp gözlerimin dolmasını engellemeye çalışırken işe yaramamıştı.Elini yanağıma atıp gözümün altını yavaşça silerken hiç garipsemeden ona baktım.Islaklığı giderdikten sonra elini çekip göz altımda olan kahve gözlerini,gözlerime dikti.
"Ağla rahatlarsın."
Tebessüm etmeye çalıştı hafif.Ağzımdan büyük bir 'off' çıkarken garipsedim o an ki durumu.Birden geri çekildim kendime gelip.
"Hiç aldatıldın ya da terk edildin mi?"
Kaşlarını çattı alakasız sorumla.Bilmiyorum nereden geldi aklıma ama sormak istedim.
"Yani bir kaç tane oldu tabii ama şimdi sen bu haldeyken eski sevgililerimden mi konuşalım?"
Güldüm hafif seslice kafamı eğerek.
"Şeyi merak ediyordum...Hangi zaman aralığında oldu?Çünkü eğer yakın bir zamanda böyle bir şey olduysa neden oldu aklım almıyor.Ben senin kız arkadaşın bile değilken bana gösterdiğin bu özen bu ilgi bana fazla...Yani nasıl olduda böyle bir şey yapabildiler aklım almıyor..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Masal Gibi ● Semicenk
قصص عامة(Masal gibi kördüğüm bu halim, Çözülmez bin defa da yaksan. Şöyle bi baksan,canımı yaksan.) Bu sözleriz biz onunla. Masal gibiyiz işte kısaca. Bir kördüğümüz çözülmeyiz artık bin defa da yaksak. Bir bakışla yandı kıvılcım. Canımızı yakan bi ateş olu...
