Umuda doğru bir adım

Bu doğru mu yoksa yine yalan mı?

"Tamam, nasıl istersen" dedi. Sonra hemşire geldi ve Zahraa'nın uyandığını, içeri girebileceğimizi söyledi. Ona yaşattığım talihsizlik üzerine Akan hoca omuzumdan tutarak "Cesur ol ve unutma ki ona bir şey yapmadın, eğer ondan özür dilersen seni affeder ve konuyu unutur" dedi. Derin bir nefes aldım ve elimi odanın kulpuna koydum ve hocaya baktım ve kapıyı açtım.Sonra Zahraa'yı oturmuş gülümserken gördüm.Sonra hocayla birlikte odaya girdim.Sonra bana baktı. korkmuş ve gergin görünüyordum. Sonra yanına oturdum, elini tuttum ve ondan özür diledim ve şöyle dedim: "Yaptığım her şey için özür dilerim." Sonra o şöyle dedi: "Hayır, bende." Özür dilerim. sana karşı çok bencilidim o yüzden özür dilerim. Gülümseyip sesli güldük. Sonra Akan hocaya baktım gülümsedim gözlerim sevinç yaşlarıyla doldu. Sonra Akan hoca izin istedi ve "Tamam" dedi. . Okula dönmem gerekiyor." "İlginiz için teşekkür ederim. Hoşçakalın." dedi  bende onla çıktım ve ona şoyle dedim içeri girme cesareti gösterdim.Teşekkür ettim, ağladım.Sonra gülümsedi ve omuzumdan tutarak "Hayır, tam tersine yapabileceğim en az şey bu" dedi. Gülümsedim ve saygıyla veda ettim. Sonra annem aradı, ben de cevap verdim. "Ayla, mesajlarını yavaş yavaş okudum ve ne olduğunu anladım. Arkadaşının ameliyatında ne oldu?" dedi. Gülümsedim ve "Rahatla" dedim. İyiydi, yanındaydım. Biraz önce "Çok şükür ama cezadan kaçamayacaksın" dedi. Güldüm ve "Tamam tamam kaçmayacağım" dedim. Telefonu kapatıp Zahraa'nın odasına girdim ve onu uyurken buldum. Ben de yanına oturdum ve farkına varmadan uyudum. 4 saate yakın uyudum. Kapının çalınmasıyla uyandım, kapı açtımda ve uykuma devam etmek istedim. Ama Aysel'ı içeride bulduğumda şok oldum. Sonra koşarak yanıma geldi ve bana sarıldı ve "Nereye gittin? Senin için çok endişelendim" dedi. Omzuma sert bir şekilde vurdu ama bunu hak etmiştim, ben de ona sarıldım ve dedim ki: "Buradayım. Buradayım. Merak etme." Sonra dedi ki, "Neden yalnız gittin?" Ben de "Aklım yerinde değildi, o yüzden beni bağışla" dedim. "Hımm. "Peki, bu seferlik seni affedeceğim. Sonra içeriye baktı ve Zahraa'nın nasıl olduğunu sordu. Ben de 'Şu ana kadar iyi gidiyor' dedim. 'Çok şükür' dedi. Sonra çantamı bana fırlattı ve "Peki, kimsenin seninle gelmesini istemedin. Peki neden çantanı almadın?" dedi. "Hayır, durumu yanlış anladın." dedim. seni yanıma almak istiyorum. Tek sorun ne yaptığım ve nereye gittiğime dikkat etmedim. Onu memnun etmeye çalıştım ve o bana baktı ve "Gerçekten mi" dedi, ben de evet dedim "Hımm peki, sana daha fazla yük olmamak için bu seferlik affediyorum" dedi. "Teşekkür ederim. Bana çok nazik davrandın" dedim. Birbirimize baktık ve güldük. Sonra bir salona oturduk, bekliyorduk, gülmekten o kadar yorulmuştum ki nefesim kesiliyordu. Sonra Aysel sakinleşmek için bize iki bardak soğuk meyve suyu getirmeye gitti. Sonra siyah elbiseli bir adamın olduğunu fark ettim. takım elbiseli, yanında iki koruma vardı. Saçı sarıydı. Yabancı görünüyordu. Sonra merakım beni tüketti, kalkıp yanına gittim. Bana sordu. Türkçesi kesik kesikti ve iyi değildi. Bana, "Kızım Zehraa'yı tanıyor musun?" diye sordu. Şok oldum ve ona "Zehraa'nın babası mısıniz?" diye sordum. O da şöyle cevap verdi: "Evet, eğer odasının nerede olduğunu biliyorsan beni oraya götürebilir misin? Ben de ona "Evet tabi ki" diye cevap verdim. Bana baktı ve "Bir sorun yok. Sen zehra'nın sınıftaki öğrencisisin değil mi?" adiniz ayla degil mi dedi. Ona evet ben , beni nasıl tanıdıniz, bu ilk buluşmamız, "Kızım senden çok bahsederdi, seninle sürekli arkadaş olmak isterdi ama senden utanıyordu" dedi. ve seni Güzelliğini, zekanı ve canlılığını kendine söz olarak aldı. Görünüşe göre o hayalini gerçekleştirdi ve sen onun arkadaşı oldun. Duyduklarım karşısında şok oldum ve çok mutlu oldum. Sonra onu Zahra'nın odasına götürdüm ve geldiğimizde Aysel aradı. ve bana nerede olduğumu sordu, ben de ona olanları anlattım, o da bekle dedi, hemen geleceğim